اثربخشی آموزش معکوس بر جهت‌گیری هدف در یادگیری درس زبان انگلیسی

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی راهبرد آموزش معکوس بر بهبود جهت گیری هدف و مولفه های آن در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه در درس زبان انگلیسی انجام شد. روش: روش ﭘﮋوﻫﺶ نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آ زمون با یک گروه گواه بود؛ که جامعه ی آماری آن کلیه دانش آموزان دختر پایه دهم تجربی دوره ی دوم متوسطه شهر کلیبر در سال تحصیلی96-95 می باشد؛ که از میان آن ها نمونه ای به حجم 34 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی، 18 نفر در گروه آزمایش و 16 نفر در گواه قرار گرفتند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه ی جهت گیری ‌هدف میدگلی و همکاران(1998) استفاده شد. در ابتدا پرسشنامه به عنوان پیش آزمون بر روی هر دوگروه(آزمایش و گواه) اجرا شد. سپس گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت راهبرد آموزش معکوس؛ و گروه گواه طبق معمول تحت روش سنتی(مستقیم) در درس زبان انگلیسی قرار گرفتند. بعد از اتمام جلسات آموزشی، بر روی هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. داده ها با بهره گیری از آمار توصیفی و استنباطی(تحلیل کوواریانس چندمتغیری) تحلیل شدند. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان دادند، راهبرد آموزش معکوس بر جهت گیری هدف دانش آموزان موثر بوده است(p<0.05)؛ همچنین براساس نتایج، آموزش معکوس برمولفه های اهداف تبحری(f=27/996, p<0.001) و عملکردی(f=36/550, p<0.001) تاثیر معنی دار، ولی بر روی اهداف اجتنابی(f=1/048, p=0/314) تاثیر معنی داری نداشت. نتیجه گیری: این نتایج حاکی از آن است که آموزش معکوس باعث بهبود جهت گیری هدف در یادگیری می شود. بنابراین مطالعه پیگیری برای بررسی بیشتر کاربرد آموزش معکوس در دانش آموزان مختلف و روش های آموزشی ضروری است.

The Effect of Reverse education on goal orientation learning in English Language

Purpose: The purpose of this study was to determine the effectiveness of Reverse education on goal orientation and all components of them in female high school students in English language course. Method : The research method was quasiexperimental with pretest and posttest with a control group. The statistical population of this study consisted of all 10th grade female students in Kleyber city in the academic year of 139596; among them, sample’s of 34 were selected by convenience sampling method and were randomly divided in to two groups, 18 people were in the experimental group and 16 people were in the control group. Data were gathered using Midgley et al.(1998) goal orientation questionnaire. Initially, both questionnaires were run as pretest on both groups(experimental and control). Then the experimental group was subjected to reverse education English language course for 10 sessions. After completion of educational sessions both posttest groups were performed. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics (multivariate analysis of covariance). Results: The results of covariance analysis showed that reverse education was effective on goal orientation(p < 0.05). Also, based on the results, the effect of reverse education on all components of mastery(F=27/996, p < 0.001) and performance goals(F=36/550, p < 0.001) had a significant effect; but had no significant effect on avoidance goals(F=1/048, P=0/314). These results suggest that reverse education improves goal orientation in learning. Conclusion: Therefore, followup study is necessary to investigate further the application of reverse education in various students and teaching methods.