نقش کیفیت محیط آموزشی در خودناتوان‌سازی تحصیلی با میانجی‌گری تعلل‌ورزی تحصیلی و خوش‌بینی تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش کیفیت محیط آموزشی در خودناتوان‌سازی تحصیلی با توجه به میانجی‌گری تعللورزی تحصیلی و خوش‌بینی تحصیلی انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و معادلات ساختاری و جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه حکیم سبزواری در سال1396 حدود 1300 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس 300 نفر انتخاب شدند. داده‌ها از طریق پرسشنامه اندازه‌گیری ادراک محیط آموزشی داندی (روف و همکارن، 1997)، پرسشنامه خودناتوان‌سازی تحصیلی (جونز و رودوالت، 1982)، پرسشنامه تعلل‌ورزی تحصیلی (سواری، 1390) و پرسشنامه خوش‌بینی تحصیلی (اسچننموران و همکاران، 2013) گردآوری و به روش همیستگیمدل معادلات ساختاری و به‌وسیله‌ی نرم‌افزار amos22 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌های پژوهش نشان داد که مدل با داده‌های پژوهش حاضر، برازش مناسبی دارد و ادراک از محیط یادگیری اثر مستقیم و معناداری بر خودناتوان‌سازی تحصیلی (0.15)، تعلل‌ورزی تحصیلی (0.25) و خوش‌بینی تحصیلی (0.40) داشت و اثر مستقیم تعلل‌ورزی بر خودناتوان‌سازی تحصیلی (0.20) معنادار بود. علاوه براین، ادراک از محیط یادگیری تنها از طریق تعلل‌ورزی تحصیلی بر خودناتوان‌سازی (0.07) اثر غیرمستقیم و معناداری در سطح 0.01 داشت. بنابراین با ایجاد یک جو مثبت از محیط یادگیری می‌توان ادراک دانشجویان از آنرا بهبود بخشیده و در کاهش گرایش آن‌ها به تعلل‌ورزی تحصیلی و استفاده از راهبردهای خودناتوان‌سازی موثر واقع شده و آنها را به تحصیل خوشبین نمود.

The role of the perceptions of learning environment in academic selfhandicapping considering the mediating role of academic procrastination and academic optimism

The present study aims at analyzing the importance of the academic environment in academic selfhandicapping with a focused emphasis on the mediating role of academic procrastination and optimism. . The research method is descriptive (correlating – structure study) and the statistical population includes all the students of the Faculty of Literature and Humanities, Hakim Sabzevari University, Khorasan, Iran. Out of 1300 students in 2017, 300 were selected using available sampling method.. To collect the data, Dundee questionnaires of, the perceptions of learning environment measurement (Rauf et al., 1997), a questionnaire on educational selfhandicapping (Jones & Rudwalt, 1982), one on educational procrastination (savari, 2011), and another on educational optimism (Schönen Moran et al., 2013) were distribiuted. The data are analyzed using statistical software SPSS 22 and Amos, as well as the structural equation model. The results revealed that the perceptions of the learning environment have a significant negative effect on the academic selfhandicapping (0/15) and academic procrastination (0/25); and a significant positive effect on the academic optimism (0/40) . Moreover, the academic procrastination had a significant positive effect on academic selfhandicapping (0/20). And finally, the perceptions of the learning environment indirectly had a significant negative effect on the academic selfhandicapping through academic optimism and academic procrastination ( 0/07). Besides, the research model acceptably fits the data all in all(0/01). The results emphasize the importance of positive perceptions of the learning environment, academic optimism, and academic nonprocrastination in reducing the amount of students’ tendency towards academic selfhandicapping.