نقش نشاط کاری در رفتار نوآورانه با توجه به میانجی گری سرمایه روان شناختی در معلمان دوره ابتدایی شهر بیرجند

هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش نشاط کاری در رفتار نوآورانه با توجه به میانجی گری سرمایه روان‌شناختی معلمان مقطع ابتدایی شهر بیرجند بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری معلمان مقطع ابتدایی شهر بیرجند در سال تحصیلی 97-1396 که شامل 1500 نفر که با استفاده از نمونه گیری طبقه ای 306 نفر انتخاب گردید. ابزار سنجش شامل پرسشنامه نشاط کاری شایروم (2004)، سرمایه روان شناختی لوتانز (2007) و رفتار نوآورانه کانتر (1988) می باشد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.91، 0.81 و 0.88 برآورد گردید. نتایج نشان داد که روابط بین متغیرها معنی دار است و مولفه های نشاط کاری حدود 44 درصد واریانس مربوط به رفتار نوآورانه، 42 درصد واریانس مربوط به سرمایه روان شناختی و سرمایه روان‌شناختی 49 درصد واریانس رفتارنوآورانه را پیش بینی می کند. همچنین نتایج نشان داد که سرمایه روانشناختی نقش میانجی ایفا می کند؛ بنابراین با بهبود نشاط کاری معلمان در محیط کار و تاثیر مثبتی که نشاط بر سرمایه روان شناختی آنان دارد، رفتار نوآورانه آنان بهبود خواهد یافت.

The role of happyness work in innovative behavior with respect to the mediation of psychological capital in elementary school teachers in Birjand

Innovative behavior refers to the introduction and application of new ideas, products, processes, and procedures to a person’s work role, work unit, or organization. workplace happiness and psychological capital can be related with innovation. The purpose of this research was to study relationship between workplace happiness and innovative behavior with mediation role psychological capital of among primary teachers. The study adopted a descriptive ‌ correlational method. The statistical population of the study consisted all primary teachers in Birjand, from which 306 members were selected as the participants by using cluster sampling with proportional distribution. Workplace happiness was examined using Shirom questionnaire (2004) and Psychological capital was examined using Luthans questionnaire (2007), Innovative behavior was examined using Counter questionnaire (1998). Through Cronbach’s alpha coefficient, reliability coefficients were obtained equal to 0.91, 0.81 & 0.88. The results show that workplace happiness account for about 44% of the variance of innovative behavior, 42% of variance related to psychological capital and psychological capital predicts 49% of variance innovative behavior. Also psychological capital played a mediating role in the relationship between workplace happiness and teacher’s innovative behavior. Thus, innovative behavior will improve by improving happiness and psychological capital.