اثربخشی آموزش گروهی بخشایش بر کیفیت زندگی دانش آموزان دختر

هدف پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی بخشایش بر کیفیت زندگی دانش آموزان دختر شهرستان سراوان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری، تمامی دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر سراوان در سال تحصیلی 9392 با گستره سنی 15 16 سال بود. از این میان، 30 دانش آموز که در پرسشنامه انگیزه های بین فردی (مایکل مک کالو و همکاران، 1998) مرتبط با خطا کاری بیشترین نمره را گرفته بودند، به شیوه ی نمونه گیری هدفمند در دو گروه آزمایش و کنترل به طور برابر (15 نفر) انتخاب شدند. پرسشنامه کیفیت زندگی نوجوانان (روانز سیبر و همکاران،2008) به عنوان پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری برای هر دو گروه به کار برده شد. پروتکل مداخله بخشش در طول 12 جلسه هفته ای دوبار برای گروه آزمایش اجرا شد. سپس پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد و یک ماه بعد آزمون پیگیری بر روی هر دو گروه اجرا شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش بخشایش بر کیفیت زندگی نوجوانان دختر موثر بوده است. بنابراین، با آموزش بخشودگی به وسیله ی بسته ی آموزشی و بروشورهایی با محتوای بخشودگی و آموزش آن، درجهت افزایش کیفیت زندگی دانش آموزان دختر اقدام نمود.

The Effect of Forgiveness Group Training on Quality of Life in Female Students

The present study investigated effect of the forgiveness group training on the quality of life in female students. This study is semiexperimental (pretest, posttest and follow up and control group). The study population was comprised of all female of first grade students of high schools that had 15 16 year old in Saravan, in academic year of 20132014. From this among, 30 students who their scores were highest from the questionnaire of Transgression Related Interpersonal Motivations (TRIM12) (McCullough, Rachal,Sandage & Worthington, 1998), were chosen through purposive sampling method. They were assigned into two equal groups (15 participants) as experimental and control groups. Quality of life (KIDSCREEN 52) (RavensSieberer Prof., et al ,2008) questionnaire was used as the pretest, posttest and followup test for the two groups. The forgiveness intervention protocol was implemented on the experimental group during 12 sessions (twice per week). Then posttest, and follow up were conducted on each of the two groups. The data were analyzed by using the analysis of variance of repeat measure. The result showed that teaching of the forgiveness has been effective to improve the quality of life of female adolescents. Therefore, we can improve the quality of life of female adolescents by teaching instructional packages of forgiveness in which the ways that forgiveness effected quality of life were interpreted.