مقایسه دلبستگی به مکان، استرس زندگی ‏دانشجویی و انگیزش تحصیلی ‏در دانشجویان بومی و غیربومی دانشگاه‎‌‎های دولتی شهر تهران

امروزه دانشجویان زیادی برای ادامه تحصیل از زادگاه خود فاصله گرفته و در شهر جدید با مشکلاتی مواجه می‌شوند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه دلبستگی به مکان، استرس زندگی دانشجویی و انگیزش تحصیلی در دانشجویان بومی و غیربومی دانشگاه‌های دولتی شهر تهران انجام شد. پژوهش از نوع توصیفی و علی مقایسه‌ای است و جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه‌های دولتی شهر تهران مشغول به تحصیل در نیم‌سال دوم سال تحصیلی 95-1394 بودند که از آن میان نمونه‌ای به حجم 195 نفر از دانشجویان بومی و غیربومی دختر و پسر به روش نمونه‌گیری دردسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل مقیاس دلبستگی به مکان ویلیامز و رگنباک (1989)، مقیاس انگیزش تحصیلی هارتر (1980) و مقیاس استرس زندگی دانشجویی گادزلا و بال‌اغلو (2001) است. نتایج حاصل از اجرای تجزیه و تحلیل چندمتغیره نشان داد که دانشجویان در دو گروه بومی و غیربومی در دلبستگی به مکان (11.87=f، p<0/001) استرس زندگی دانشجویی  (0.001p،4.3=f) و انگیزش تحصیلی درونی (،3.36=fp<0/001) با یکدیگر تفاوت معناداری داشته، اما از حیث انگیزش تحصیلی بیرونی با یکدیگر تفاوت معناداری نداشتند (0.1>p;،1.71=f). زمینه‌سازی امکان ادامه تحصیل دانشجویان در زادگاه خود و آماده‌سازی آن‌ها در حین ورود به دانشگاه می‌تواند نقش موثری در کاهش استرس ناشی از زندگی در خوابگاه و افزایش بازدهی تحصیلی در دانشجویان گردد.

The comparison of place attachment, stress in life and academic motivation of local and nonlocal students in public universities ‎

Nowadays, many students move away from their hometown to continue higher education and face a variety of problems. The current study is done with the aim of comparison of the place attachment, stress in life & academic motivation of local and nonlocal students in public universities. The research method was descriptive and the design was ex post facto. The population of this study was all male and female students studying in public universities of Tehran during the academic year of 20162017. The sample consist 195 local & nonlocal students were selected by convenient and voluntary method. For data collection, place attachment scale by Williams and Roggenbuck (1989), Harter’s classroom affect and motivational scale (1998) & StudentLife Stress Inventory by Gadzella & Baloglu (2001) were used. The results of MANOVA test showed that there was significant difference in place attachment (F=11.78, p<.001), stress in students’ life (F=4.3, p<.001) and internal academic motivation (F=3.36, p<.001) but there was no significant difference in scores of external academic motivation between local and nonlocal students (F=1.71, p>.1). Providing conditions for students to study in higher education in their hometown or preparing them at the beginning of entrance to the university play an effective role to decrease the stress of living in dorm & increase the academic outcomes in students.