بررسی نقش واسطه ای کیفیت زندگی خانوادگی در رابطه بین استرس والدگری و مشکلات رفتاری فرزندان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای کیفیت زندگی خانوادگی در رابطه بین استرس والدگری و مشکلات رفتاری فرزندان بود. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه‌ی والدین دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهر کرمانشاه در سال‌تحصیلی 9594 بودند که از میان آنها تعداد 500 نفر از والدین به روش  تصادفی خوشه­ای چند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت­کنندگان پرسشنامه­های مشکلات رفتاری راتر، شاخص استرس فرزندپروری فرم کوتاه (psisf) و مقیاس کیفیت زندگی خانواده (fqol) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده­ها از روش مدل­یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار amos  نسخه 21 استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت و معنادار (0.42r=  و 0.01> p) بین استرس والدگری و مشکلات رفتاری فرزندان بود. علاوه براین رابطه بین استرس والدگری  و کیفیت زندگی­خانوادگی (0.47r=   و 0.01>p) و کیفیت زندگی­خانوادگی و مشکلات رفتاری فرزندان (0.15 r= و 0.01> p) منفی و معنادار بود. همچنین نقش واسطه­ای کیفیت زندگی خانواده در رابطه بین استرس والدگری و مشکلات رفتاری فرزندان مورد تایید قرار گرفت.  بنابراین می توان با ارتقا کیفیت زندگی زندگی خانواده اثر استرس والدگری  بر مشکلات رفتاری فرزندان تعدیل کرد. همچنین اجرای راهبردهای مدیریت استرس در والدین نیز می تواند تا حدودی مانع بروز مشکلات رفتار فرندان شود.

Investigating the Mediating role of quality of family life in relationship between parenting stress and children’s behavioral problems

Current study aims to Investigating the mediating role of quality of family life in relationship between parenting stress and children’s behavioral problems. Statistical population of this study were all parents of female elementary school students in Kermanshah city in the year 9594, Among them 500 parents of students  by Multistep cluster random method were selected. The participants answered the questions of Rotter’s behavioral problems(RBP), parenting stress indexshort form (PSISF), and family quality of life (FQOL). The data were analyzed by structural equation modeling method using Amos software version 21. Results showed a positive and meaningful relationship (p<0.01, r=0.42) between parenting stress and children’s behavioral problems. Furthermore, relationships between parenting stress and family quality of life (p<0.01, r=0.47), and family quality of life and children’s behavioral problems were negative and meaningful (p<0.01, r=0.15). It was also confirmed that mediating role of family quality of life in relation between parental stress and child behavioral problems. Therefore, by improving the quality of family life, moderating the effect of parental stress on the behavioral problems of children. In addition, the implementation of stress management strategies in parents can somewhat prevent the occurrence of children’s behavior problems.