مقایسۀ اثربخشی آموزش مهارت‌‌های مطالعه و یادگیری با خودآموزی کلامی بر اضطراب امتحان دانش‌‌آموزان دختر

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرگذاری روش آموزش مهارت‌‌های مطالعه و یادگیری و روش خودآموزی کلامی بر کاهش اضطراب امتحان، در میان جامعۀ آماری دانش‌‌آموزان دختر پایۀ پنجم دبستان شهرستان بندر خمیر (استان هرمزگان) بود. ازطریق نمونه‌‌گیری در دسترس، سه مدرسۀ دخترانۀ ابتدایی شهرستان بندر خمیر انتخاب شده و دانش‌‌آموزان مقطع پنجم ابتدایی آن مدارس، با آزمون اضطراب امتحان اسپیلبرگر مورد سنجش قرار گرفتند. افرادی با نمرۀ بالاتر از خط ‌‌برش آزمون، به‌‌عنوان دانش‌‌آموزان دارای اضطراب امتحان لحاظ شدند و به سه گروه 15 نفره برای اجرای طرحی نیمه‌‌آزمایشی با پیش‌‌آزمون و پس‌‌آزمون، به‌‌طور تصادفی گمارده شدند. به گروه اول، آموزش مهارت‌‌های مطالعه و یادگیری و به گروه دوم، آموزش خودآموزی کلامی مایکنبام، هر یک در 8 جلسۀ یک ساعته، داده شد.یک گروه نیز به‌‌عنوان گروه گواه، هیچ آموزشی دریافت نکرد. آزمون اضطراب امتحان اسپیلبرگر قبل از شروع مداخله‌‌ها و پس از آن (بعد از اخذ امتحانات میان‌‌دوره) از دانش‌‌آموزان گرفته شد. ازطریق آزمون تحلیل واریانس چند‌‌‌‌‌‌متغیّری و آزمون تعقیبی شفه، تفاضل نمرات پیش‌‌آزمون از پس‌‌آزمون مورد تحلیل آماری واقع شد. نتایج حاکی از اثربخشی هر دو روش بر اضطراب امتحان و ابعاد شناختی و هیجانی آن و همچنین برتری روش خودآموزی کلامی مایکنبام بر روش آموزش مطالعه و یادگیری بود. با توجه به اثربخشی بیشتر روش خودآموزی کلامی مایکنبام و با توجه به مبانی نظری و شیوۀ اجرای ساده‌‌تر این روش در میان مداخلات رفتاریشناختی، به‌‌نظر می‌‌رسد می‌‌توان با آموزش وسیع این روش به معلمان و مشاوران مدارس، به کاهش اضطراب امتحان دانش‌‌آموزان مبادرت ورزید.