سنجش روابط علی بین مهارت های تدریس و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با نقش میانجیگری احساسات مثبت و منفی و کنترل ادراک‌شده با رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط علی بین مهارت های تدریس و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با نقش میانجی گری احساسات مثبت و منفی و کنترل ادراک‌شده با رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و روش تحلیل از نوع مدل یابی معادلات ساختاری می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان یاسوج در سال تحصیلی96 -1395 به تعداد 1604 نفر تشکیل می دهند که به‌صورت تصادفی طبقه ای 359 نفر از آن‌ها مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های محقق ساخته مهارت های تدریس (1395)، محقق ساخته احساسات مثبت و منفی (1395)   و کنترل ادراک‌شده تتریک و لاراکو (1987) استفاده گردید. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss24 و amos23 صورت گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که مهارت های تدریس با احساسات مثبت، کنترل ادراک‌شده و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار (sig=0001.0) و با احساسات منفی رابطه منفی و معناداری (sig= 0001.0) دارد. همچنین مهارت های تدریس، احساسات مثبت، احساسات منفی و کنترل ادراک‌شده بر پیشرفت تحصیلی به ترتیب با ضریب مسیر 0.26 و 0.232 و 0.235 و 0.275 اثرگذار بوده و مهارت های تدریس 6.7 درصد، احساسات مثبت 5.3 درصد، احساسات منفی 5.5 درصد و کنترل ادراک‌شده 7.5 درصد از پیشرفت تحصیلی دانشجویان را به‌طور مستقیم تبیین می‌نمایند. از این رو، می توان نتیجه گیری کرد که مدرسان با داشتن احساسات مثبت و مهارت های تدریس قوی و دور کردن احساسات منفی از خود، می توانند پیشرفت تحصیلی دانشجویان را افزایش دهند.