رابطه حمایت اجتماعی ادراک‌شده و درگیری شناختی با واسطه‌گری خودکارآمدی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک‌شده و درگیری شناختی در دو سطح عمیق و سطحی با واسطه‌گری خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه یزد بود. این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری تمامی دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه یزد به تعداد 9551 نفر بودند که از آن، 386 دانشجو با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبتی انتخاب شدند و پرسشنامه‌های تجدید‌نظرشده فرایند یادگیری دو عاملی سطحی و عمیق (کِمبِر و همکاران، 2004)، خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1982) و حمایت اجتماعی ادراک‌شده چند‌بُعدی (زیمت و همکاران، 1988) را تکمیل کردند. داده‌ها با روش آماری همبستگی پیرسون و روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم‌افزارهایspss  و amosتحلیل شدند. مدل نهایی پژوهش برازش خوبی داشت. بر‌اساس یافته‌های به‌دست‌آمده، حمایت اجتماعی ادراک‌شده از‌‌طریقِ خودکارآمدی، درگیری شناختی عمیق را به‌صورتِ مثبت و معنی‌دار و درگیری شناختی سطحی را به‌صورتِ منفی و معنی‌دار پیش‌بینی کرد. همچنیناثر حمایت اجتماعی ادراک‌شده بر هر دو نوع درگیری شناختی به‌صورتِ مستقیم معنی‌دار نبود. نتایج نشانگر نقش مهم خودکارآمدی در درگیری شناختی عمیق دانشجویان است.