رابطه ی ساختار کلاس و سازگاری دانشجویان با دانشگاه: نقش واسطه ای فرسودگی تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای فرسودگی تحصیلی در رابطه بین ساختار کلاس و سازگاری دانشجویان با دانشگاه انجام شد. شرکت‌کنندگان این پژوهش شامل 320 نفر (161 زن، 159 مرد) از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شیراز بودند که بر‌اساس روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند. به‌منظور بررسی متغیّرهای پژوهش، هر‌یک از شرکت‌کنندگان، پرسشنامه ساختار کلاس (الیوت و چرچ، 2001)، پرسشنامه سازگاری با دانشگاه (بیکر و سیریک، 1989) و مقیاس فرسودگی تحصیلی مزلاچ (شائوفلی و همکاران، 2002) را تکمیل کردند. پایایی ابزارهای پژوهش به‌وسیله ضریب آلفای کرونباخ و روایی آنها از طریق همسانی درونی احراز شد. برای تحلیل داده‌ها از مدل‌یابی معادلات ساختاری به کمک نرم‌افزار ایموس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه ساختار کلاس با سازگاری با دانشگاه و فرسودگی تحصیلی از‌لحاظِ آماری معنادار است. همچنین، فرسودگی تحصیلی در رابطه بین بعضی از ابعاد ساختار کلاس و سازگاری با دانشگاه، نقش واسطه‌ای ایفا می‌کند. نتایج نشانگر اهمیت ساختار کلاس در سازگاری دانشجویان با دانشگاه است.