اثر بخشی مهارت حل مسئله و مدیریت خشم بر کاهش تعارضات والد-نوجوانان در بین دانش آموزان پسر

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر مهارت حل مسئله و مدیریت خشم بر کاهش تعارض والد- نوجوان در بین دانش‌آموزان پسر بود. نمونه پژوهش 40 نفر (گروه آزمایش و گواه هرکدام 20 نفر) از دانش‌آموزان پایه نهم بود که به‌صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. روش پژوهش آزمایشی بود. قبل از شروع آموزش، هر دو گروه پیش‌آزمون را دریافت کردند. سپس، گروه آزمایش 10 جلسه آموزش مهارت حل مسئله و مدیریت خشم دریافت نمود و گروه گواه در این مدت هیچ آموزشی را دریافت ننمود. پس از پایان جلسات پس‌آزمون و دو ماه بعدازآن، پیگیری بر روی هر دو گروه اجرا گردید. آزمودنی‌ها توسط مقیاس فنون تعارض اشتراوس مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تحلیل کوواریانس چند متغیری و تحلیل کوواریانس تک متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت حل مسئله و مدیریت خشم بر کاهش تعارض والد- نوجوان، پرخاشگری کلامی و پرخاشگری فیزیکی و نیز افزایش استدلال بین دانش‌آموزان پسر گروه آزمایش موثر بوده است و تغییرات ایجادشده در کاهش تعارضات والد- نوجوان در مرحله پیگیری نیز ادامه داشت. نتیجه‌گیری: آموزش مهارت حل مسئله و مدیریت خشم در کاهش تعارض والد- نوجوان در بین نوجوانان گروه آزمایش اثربخش بوده است.