مقایسه اثر ضدمیکروبی عصاره آبی و هومولون رازک بر استافیلوکوکوس اوریوس، لیستریامونوسیتوژنز، سالمونلا انتریکاو انتروباکتروآیروژنز

ترکیبات مشتق شده از گیاهان، طی قرن ها به دلیل داشتن فعالیت ضد میکروبی، استفاده های دارویی داشته اند. در این پژوهش اثر ضد باکتریایی گیاه دارویی رازک (humulus lupulus)، روی تعدادی از پاتوژن های غذایی مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور تاثیر بازدارندگی عصاره آبی رازک و هومولون رازک روی استافیلوکوکوس اوریوس (ptcc1431)، لیستریا مونوسیتوژنز ptcc1298))، انتروباکتر آیروژنز ptcc1221)) و سالمونلا انتریکا (ptcc1298) به روش دیسک دیفیوژن و براث میکرودیلوشن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که باکتری های گرم مثبت به هر دو نوع عصاره نسبت به باکتری های گرم منفی حساس تر بودند. حداقل غلظت مهار کنندگی (mic) هومولون و عصاره آبی رازک روی استافیلوکوکوس اوریوس به ترتیب (mg/ml039/0 ) و (mg/ml 625/0) بود اما عوامل مذکور در غلظت های مورد بررسی خاصیت کشندگی (mbc) نداشتند. بیشترین اثر مهارکنندگی رشد در روش دیسک دیفیوژن روی استافیلوکوکوس اوریوس مشاهده گردید(قطر هاله مهاری 17میلی متر). همچنین مشاهده شد که هومولون رازک در هر دو روش اثر ضد باکتریایی قوی تری نسبت به عصاره آبی رازک داشت. لذا عصاره های رازک به واسطه اثر ضد باکتریایی، می‌توانند در ترکیبات دارویی یا نگهدارنده های غذایی مورد استفاده قرار گیرند.