اثر پری بیوتیک‌ها بر تولید ترکیبات ضد میکروبی از لاکتوباسیلوس‌ها علیه پروتیوس میرابیلیس(سویه ATCC 7002 و سویه PTCC 1076)

لاکتوباسیلوس ها، گروهی از باکتری‌های گرم مثبت، بدون اسپور، کروی یا میله ای شکل و کاتالاز منفی هستند که دارای اثرات سود مندی برای میزبان خود می‌باشند. پری بیوتیک‌ها نیز مواد غذایی غیر قابل تجزیه و هضمی می‌باشند که با تقویت انتخابی در رشد و فعالیت تعدادی از باکتری‌های روده ای به میزبان اثرات مفیدی را می‌رساند. این مطالعه با هدف بررسی اثر افزودن پری بیوتیک‌ها به محیط کشت در تولید ترکیبات ضد میکروبی از لاکتوباسیلوس‌ها علیه پروتیوس میرابیلیس انجام پذیرفته است. در این بررسی خاصیت ضد میکروبی مایع رویی کشت پروبیوتیک‌ها (لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (atcc 4356)، لاکتوباسیلوس پلانتاروم (atcc 8014) لاکتوباسیلوس فرمنتم (ptcc 1638)، لاکتوباسیلوس کازیی (ptcc 1608) و لاکتوباسیلوس رامنوسوس (ptcc 1637)) در محیط mrs براث در حضور و عدم حضور پری بیوتیک‌های رافینوز، لاکتولوز، ترهالوز، اینولین و ریبوفلاوین بر علیه پروتیوس میرابیلیس (سویه atcc 7002 و سویه ptcc 1076) به کمک روش انتشار در آگار توسط چاهک (well diffusion agar) انجام شد. نتایج نشان داد که در محیط کشت تجاری mrs براث در حضور پری بیوتیک ها، لاکتوباسیلوس‌ها بر علیه پروتیوس میرابیلیس هاله عدم رشد بیشتری را در مقایسه با محیط تجاری بدون هر گونه ماده افزاینده ای داشته اند (05/0p < ). همچنین مشاهده شد که این افزایش در فعالیت ضد میکروبی در هر مورد بستگی به نوع سویه پروبیوتیکی داشته است.با توجه به اینکه پروبیوتیک‌ها و پری بیوتیک‌ها در حالت سین بیوتیکی اثرات ضد میکروبی بیشتری دارند می‌توان نتیجه گرفت که افزودن پری بیوتیک‌ها به محیط تجاری mrs براث فعالیت ضد میکروبی آنها را بیشتر می‌کند و دلیل احتمالی آن تقویت رشد و افزایش تولید مواد ضد میکروبی از لاکتوباسیلوس‌ها می‌باشد.