بررسی برهم‎کنش آنتی‎اکسیدانی ترکیب عصاره‎های چای سبز و رزماری

هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه ویژگی‎های آنتی‎اکسیدانی و انواع بر‎هم‎کنش (سینرژیسم و آنتاگونیسم) عصاره‎های چای سبز و رزماری بود. نتایج حاصل از آزمون‎های اندازه‎گیری ترکیبات فنلی کل، مهار رادیکال آزاد dpph، ظرفیت آنتی‎اکسیدانی کل، قدرت احیا ‎کنندگی و آزمون توانایی جلوگیری از اکسیداسیون روغن سویا نشان داد که عصاره چای سبز به شکل معنی‎داری (05/0 > p) بهتر از عصاره رزماری عمل نمود و هر دو عصاره نسبت به آنتی‎اکسیدان سنتزی bht موثرتر بودند. عصاره‎های ترکیبی در این آزمون‎ها عملکرد متفاوتی از خود نشان دادند؛ به طوریکه در آزمون‎های مهار رادیکال آزاد dpph و قدرت احیا ‎کنندگی اثر سینرژیستی معنی‎دار (05/0 > p) مشاهده شد، اما در آزمون‎های ظرفیت آنتی‎اکسیدانی کل و جلوگیری از اکسیداسیون روغن سویا بر‎هم‎کنش آنها از نوع آنتاگونیسم بود؛ گرچه حتی در زمان ایجاد اثر آنتاگونیستی، عصاره‎ها نسبت به آنتی‎اکسیدان سنتزی bht عملکرد بهتری نشان دادند و بنابراین عصاره‎های طبیعی را می‎توان به عنوان جایگزین مناسب برای bht معرفی نمود.