بهینه یابی فرآیند خشک کردن لایه نازک گلبرگ زعفران به‌منظور حفظ ترکیبات زیست‌فعال با استفاده از روش سطح پاسخ

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر خشک‌کردن لایه نازک بر ویژگی‌های کمی و کیفی گلبرگ زعفران و همچنین تعیین شرایط بهینه خشک کردن صورت پذیرفت. طراحی آزمایش تجربی خشک کردن گلبرگ زعفران با استفاده از نرم‌افزار سطح پاسخ و طرح مرکب مرکزی محوری انجام گردید. گلبرگ ها در دماها (40، 50 و60 درجه سلسیوس) و سرعت های هوای متفاوت (0.7، 1.4 و 2.1 متر بر ثانیه) در خشک کن لایه نازک خشک شدند و ویژگی‌های کمی و کیفی (میزان ترکیبات فنلی کل، میزان ترکیبات آنتوسیانینی کل، قدرت گیرندگی رادیکال آزاد dpph، غلظت لازم برای غیر‌فعال کردن50 درصد از رادیکال‌های آزاد dpph، قدرت احیاءکنندگی آهن سه ظرفیتی و مولفه‌های رنگی l (میزان روشنایی)، a (میزان قرمزی سبزی) و b (میزان آبی زردی)) آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل آماری، دما و سرعت هوای بهینه خشک کردن گلبرگ زعفران با حفظ ویژگی‌های کمی به ترتیب50 درجه سلسیوس و 1.4 متر بر ثانیه تعیین شد. در شرایط بهینه خشک کردن، میزان ترکیبات فنلی کل، میزان ترکیبات آنتوسیانینی کل، قدرت گیرندگی رادیکال آزاد، قدرت احیاءکنندگی آهن سه ظرفیتی و میزان مولفه رنگی a (قرمزی سبزی) به‌ترتیب 46.39میلی گرم بر گرم، 1205.58 میلی گرم بر لیتر عصاره، 52.97 درصد و 1276.52 میکرومول آهن п بر لیتر و 11.13 به‌دست آمد که از نظر آماری اختلاف معنی داری با نمونه شاهد داشت. خشک کردن گلبرگ در نقطه بهینه نتایج به‌دست آمده را تایید نمود.