اثر کسب‎وکار الکترونیکی برتقاضای بنزین: مطالعه تجربی شهر تهران

مطالعه حاضر با پرداختن به مسیله تقاضای بالا برای بنزین و تبعات نامطلوب ناشی از آن، به بررسی راهکارهای مختلف کاهش تقاضا برای این فرآورده می‌پردازد. راهکارهای آن با توجه به این واقعیت که تقاضا برای بنزین مشتق از تقاضای افراد برای سفر است، در دو گروه سیاستگذاری کلی ارزیابی می‌شوند. راهکارهای گروه اول اشاره به سیاست‌های تحدیدی دارد که در آن تقاضا برای سفر افراد را محدود می‌کند و به‌طور عمده از سیاست‌های قیمتی و اعمال برخی مقررات خاص استفاده می‌شود. راهکارهای گروه دوم، بر کاهش نیاز به سفر متمرکز است و در آن به کاربردهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در انجام کار و یادگیری از راه دور و ... می‌پردازد. در نهایت، مطالعه با ارجح دانستن راهکار گروه دوم، به بررسی اثرهای بالقوه نفوذ فناوری اطلاعات و کسب‌وکار الکترونیکی ec/tc در شهر تهران می‌پردازد. این مطالعه در دو مرحله به انجام می‌رسد. ابتدا از اطلاعات سفر مناطق 22 گانه شهر تهران در سال 1382‌ استفاده و همبستگی میان تاثیر نفوذ ec/tc و مسافت سفرها و همچنین میان طول مسافت سفرها و میزان مصرف بنزین تحلیل می‌شود. سپس با احتساب هر دو ضریب به‌دست آمده، تاثیر نفوذ ec/tc بر کاهش تقاضای بنزین محاسبه می‌شود. نتایج نشان می‌دهد به ازای 10 درصد نفوذ ec/tc و کاهش متناسب سفرها در شهر تهران می‌توان کاهش 5 درصدی تقاضای بنزین را انتظار داشت. بنابراین، توسعه کسب‌وکار الکترونیکی به‌عنوان رویکردی موثر در برنامه‌های بهینه‌سازی مصرف سوخت (بنزین)‌ یکی از مهم‌ترین توصیه‌های سیاستی این مقاله است.