فناوری اطلاعات و ارتباطات در تحقق سازوکار مشارکت در سود و زیان (بانکداری اسلامی)

این مقاله نحوه تحقق نظام بانکداری غیرربوی که تمامی ادیان الهی بر آن تاکید دارند را با استفاده از سیستم‌های فناوری اطلاعات به‌طور دقیق و به ‌دور از هرگونه شبهه تبیین می‌‌نماید. با سیستم‌های یکپارچه در جامعه الکترونیک تمامی عوامل تاثیرگذار در بانکداری را می‌توان به مثابه حلقه‌های یک زنجیر به‌هم پیوند داد و بازدهی واقعی حاصل از سرمایه‌گذاری منابع پولی سپرده‌گذاران را از طریق کانال‌های امن دیجیتالی در بخش حقیقی اقتصاد توزیع کرد. کانال‌های توزیع خدمات در بانکداری غیرربوی نوین مانند بانکداری نوین از طریق شعب و سایر کانال‌های دیجیتالی قابل ارایه است. با استفاده از سیستم‌های مدیریت منابع سازمانی، مدیریت ارتباط با مشتری، مدیریت زنجیره‌ای عرضه، سیستم اجرایی سازندگان، مدیریت منابع انسانی، مهندسی مجدد فرآیندها و همچنین مدیریت گردشکار به‌عنوان ماژول‌های بانکداری غیرربوی نوین در این تحقیق تلقی می‌شوند، نه تنها می‌توان مکانیزم (سازوکار) را به‌دور از هرگونه شبهه‌ای اجرا نمود، بلکه می‌توان انواع ریسک‌های سیستماتیک در بانکداری غیرربوی را به‌طور بهینه مدیریت کرد. شرکای تجاری، سپرده‌گذاران، بانک‌های تجاری، بانک مرکزی، سیستم تسویه ناخالص‌آنی، سرمایه‌گذاران، بازارهای سرمایه، ‌مراکز صدور امضا و گواهی دیجیتال و همچنین سازمان‌های تامین اجتماعی و دولت از طریق سیستم‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات به یگدیگر مرتبط شده و سبب شفاف‌سازی اجرای سازوکار مشارکت در سود و زیان و در نتیجه ثبات بازارهای پولی و مالی خواهد گردید.سوال اساسی مقاله این است که آیا می‌توان با استفاده از یک سیستم مکانیزه یکپارچه اطلاعات، ارتباط مثلث سپرده‌گذار ـ بانک ـ سرمایه‌گذار را به‌گونه‌ای طراحی نمود که مشارکت در سود و زیان عملیات مالی برای سه گروه سپرده‌گذار و بانک و سرمایه‌گذار محقق شود؟ برای پاسخ به این سوال از نوعی بانک غیرربوی تحت عنوان شرکت سهامی بانک غیرربوی استفاده می‌شود. این نوع بانک غیرربوی که امکان به‌کارگیری آن تحت قوانین تجارت کشورهای مختلف امکان‌پذیر است، محمل خوبی برای مکانیزه‌کردن عملیات بانکداری غیرربوی است و منافع سپرده‌گذار، بانک و سرمایه‌گذار را از طریق اتصال کانال‌های ارتباطی مالی مکانیزه و یکپارچه، به نحو احسن محاسبه و توزیع خواهد کرد.