تاثیر رقابت‌پذیری بر رفاه اجتماعی

امروزه سطح رقابت‌پذیری ملی یکی از عوامل موثر در نیل به رشد اقتصادی پایدار و رفاه بلندمدت کشورها به‌شمار می‌رود. در واقع رقابت‌پذیری مجموعه‌ای از نهادها، سیاست‌ها و شرایطی را در برمی‌گیرد که سطح بهره‌وری یک کشور را تعیین می‌کند. سطح بهره‌وری نیز به نوبه خود تعیین‌کننده سطح رفاه است که نظام اقتصادی یک کشور می‌تواند به آن دست یابد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر رقابت‌پذیری بر رفاه اجتماعی بیست کشور برگزیده درحال توسعه است. این مطالعه با رهیافت داده های تابلویی و به روش گشتاورهای تعمیم‌یافته (gmm) طی دوره زمانی 2015-2007 انجام شده است. نتایج مطالعه حاکی از تاثیر مثبت و معنی دار شاخص رقابت‌پذیری جهانی و هر کدام از سه شاخص‌ اصلی آن (الزامات اساسی، کارایی محور و نوآوری محور) بر رفاه اجتماعی در گروه مورد بررسی است. همچنین تاثیر شهرنشینی، وفور منابع طبیعی، اندازه دولت و نرخ بیکاری به عنوان متغیرهای کنترلی در الگو، مورد بررسی قرار گرفت که از این میان تاثیر شهرنشینی بر رفاه اجتماعی مثبت و معنی دار، تاثیر نرخ بیکاری و اندازه دولت منفی و معنی دار و اثر وفور منابع طبیعی منفی اما بی‌معنی است. یافته‌ها همچنین نشان داد هرچه وزن بیشتری به توزیع درآمد در تابع رفاه اجتماعی داده شود، از تاثیر مثبت قدرت رقابت‌پذیری، شاخص‌های سه‌گانه آن و نیز شهرنشینی بر رفاه اجتماعی کاسته می‌شود.

Impact of Competitiveness on Social Welfare

Supplying and upgrading living has always been the main economic goal of all societies. Today, the level of national competitiveness is one of the factors contributing to sustainable economic growth and longterm prosperity in the countries. Indeed, competitiveness is a set of institutions, policies and conditions that determine the level of productivity of a country. The level of productivity, in turn, determines the level of welfare that a country’s economic system can achieve. Therefore, the purpose of this study is to investigate the impact of competitiveness on social welfare of twenty selected developing countries. This study is carried out with the data approach panel and generalized method of moments (GMM) during the time period 20072015. The results of the study indicate that the Global Competitiveness Index has a positive and significant effect on each of its three main index (basic requirements, efficiency enhancers and innovation and sophistication factors) on social welfare in the study group. Also, the effects of urbanization, abundance of natural resources, government size and unemployment rate were considered as controlling variables in the pattern. Among these, the impact of urbanization on positive and significant social wellbeing, the impact of unemployment rate and size of the government were significant and the abundance of Natural resources is negative but statistically. The findings also show that the greater the weight of income distribution in the social welfare function, the less positive impact on competitiveness, its triple indicators and the urbanization on social welfare.