بهبود حسگری گاز هیدروژن لایه های اکسید تنگستن با استفاده از نانولوله های کربنی چند دیواره

لایه‌های هیبریدی متشکل از 3wo / mwnts به روش چرخشی بر روی زیر لایه آلومینا لایه‌نشانی شدند. مورفولوژی، ترکیبات شیمیایی، ساختار بلوری، کیفیت مواد و اندازه نانوذرات اکسید تنگستن، نانولوله های کربنی و لایه های حساس هیبریدی با استفاده از آنالیزهای,tem raman, xrd, xps ,sem و dls مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه آنالیزها نشان دادند که گروه های عاملی اکسیژنی بر سطح نانولوله‏های عامل‏دار ایجاد شده اند. این عامل‌های اکسیژنی سبب پخش شدگی نانولوله ها در یاخته حاوی نانوذرات اکسید تنگستن و شکل‌گیری نانوذرات برسطح نانولوله ها می شود. در نتیجه، پوشش کاملی از ذرات اکسید تنگستن بر سطح نانولوله های کربنی ایجاد می شود. بعد از لایه‌نشانی و پخت لایه ها در دمای oc350 پاسخ لایه های هیبریدی نسبت به گاز هیدروژن مورد مطالعه قرار گرفت. افزودن مقادیر کمتر از 005/0 درصد وزنی از نانولوله های کربنی نسبت به تنگستن، سبب بهبود خواص حسگری لایه های هیبریدی می شود به طوری که با افزودن مقدار 003/0 درصد وزنی از نانولوله های کربنی نسبت به تنگستن، افزایش 50 برابری نسبت به لایه اکسید تنگستن خالص در پاسخ به غلظت ppm 10000 گاز هیدروژن به دست آمد. علاوه بر این، نتاج نشان می دهد حد شناسایی این ساختارها به گاز هیدروژن به ppm 10 می رسد. با افزودن نانولوله‌های کربنی، دمای کار از oc400 در لایه های اکسید تنگستن خالص به oc 200 در لایه های هیبریدی کاهش یافت . افزایش پاسخ لایه‌های هیبریدی نتیجه افزایش سطح موثر و تعداد سد پتانسیل های حساس به گاز در محل اتصال نانوذرات اکسید تنگستن به یکدیگر و همچنین با نانولوله های کربنی می باشد.