مقایسۀ دوپایداری نوری در دو سامانۀ اپتومکانیکی ترکیبی متفاوت: اثر مولکول ‌های نقطه کوانتومی

در این مقاله، دوپایداری نوری در سامانه‌های اپتومکانیکی ترکیبی شامل دو کاواک (اپتومکانیکی و معمولی) که به همدیگر جفت شده اند و شامل مولکول های نقطه کوانتومی (qdms) است، مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرد. برای این منظور، دو پیکربندی متفاوت مورد مطالعه قرار می‌گیرد. در پیکربندی اول، مولکول های نقطه کوانتومی (qdms) درون کاواک اپتومکانیک و در پیکربندی دوم، مولکول های نقطه کوانتومی درون کاواک معمولی قرار دارند. برای محاسبۀ دینامیک عملگرهای سامانه از رهیافت هایزنبرگ – لانژوین تحت تقریب میدان میانگین استفاده می شود. برای دستیابی به پدیدۀ دوپایداری نوری، که در کلیدهای نوری و حافظه های نوری کاربرد دارد، معادلات دینامیکی سامانه در حالت پایا حل می‌شوند. اثر پارامترهای فیزیکی سامانه از جمله نامیزانی، تعداد مولکول های نقطه کوانتومی و شدت تونل زنی میدان خارجی روی پدیدۀ دوپایداری نوری مطالعه می شود. علاوه‌‌بر‌این، آستانۀ کلید زنی و پهنای ناحیۀ دوپایداری نوری در دو پیکربندی مختلف با هم مقایسه می شود. با توجه به این که پدیدۀ دوپایداری نوری می تواند کاربردهای بالقوه ای در کلید های تمام نوری، ترانزیسیتورهای نوری، محاسبات کوانتومی و ارتباطات کوانتومی داشته باشد نتایج به دست آمده می تواند برای کاربردهای ذکر شده و بهینه سازی سامانه مفید باشد.