بررسی و تبیین جامعه شناختی عوامل موثر بر گرایش به نزاع دسته جمعی در جوامع روستایی (مورد مطالعه: جامعه روستایی استان اردبیل)

نزاع دسته جمعی به درگیری بین گروهی اطلاق می شود. این مساله در جوامع سنتی(جوامع روستایی و ...) بیشتر برخواسته از شرایط محیطی، ساختار سنتی، عصبیت و رقابت بر سر منابع کمیاب می باشد و امروزه به عنوان یکی از مسائل اجتماعی مهم و جدی کشور به طور عام و نیز جامعه روستایی به دلیل بافت کم و بیش سنتی حاکم بر آن، به طور خاص مطرح بوده و هزینه های زیادی را به جامعه و نهادهای ذیربط حکومتی به خصوص نیروی انتظامی تحمیل می نماید که نیازمند توجه جدی علمی و عملی است. به این ترتیب هدف اصلی پژوهش این است که چه عواملی اجتماعی – فرهنگی در گرایش به نزاع دسته جمعی در جواع روستایی موثر است. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع پیمایش بوده و از طریق فرمول کوکران، حجم نمونه 300 نفر تعیین و بر مبنای روش نمونه گیری خوشه ای توزیع شده است. یافته های پژوهش، نشان می دهد که رابطه بین متغیرهای مستقل؛ خودنمایی گروه (56%)، حس تلافی جویانه (37%)، ضعف انسجام اجتماعی (24%-)، بیگانه هراسی (63%)، نابرابری در قدرت (53%-)، ضعف بازدارندگی بیرونی (39%-) و رقابت بر سر منابع (61%) با متغیر وابسته (نزاع دسته  جمعی) معنادار بوده و رابطه متغیرهای ضعف بازدارندگی درونی و بی اعتمادی با نزاع دسته  جمعی معنادار نبوده است. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان می دهد که از بین متغیرهای دارای رابطه معنادار در مدل تحقیق، نابرابری در قدرت با ضریب 431/0، قوی ترین تاثیر و متغیر رقابت بر سر منابع با ضریب 121/0 کمترین تاثیر را در تبیین مساله نزاع دسته جمعی داشته اند. ضریب همبستگی چندگانه بین متغیرهای مستقل و وابسته تحقیق، برابر با 65/0 و ضریب تعیین آن 39/0 می باشد.