تاثیر انواع دلبستگی بر احساس امنیت

بسیاری را باور بر آن است که از میان عوامل پر شمار روان?شناختی موثر بر احساس امنیت شهروندان یک جامعه، سهم عامل دلبستگی عاطفی، که در نخستین سال?های زندگی شکل می?گیرد، برجسته?تر است. چه از یک?سو، دلبستگی هم?چون سپر نیرومندی عمل می?کند که فرد را در برابر بسیاری از تهدیدها مصون می?سازد و از دیگر سو موجب شکل?گیری نوعی «اعتماد عمومی» ژرف در او می?شود. این اعتماد نیز برای فرد احساس امنیت روانی به ارمغان می?آورد. در این پژوهش برای آزمون این ادعا،رابطه میزان دلبستگی? عاطفی گروهی به حجم 630 نفر از دانشجویان دختر و پسر دو واحد دانشگاهی (دانشگاه آزاد اسلامی واحد جنوب و دانشگاه شهید بهشتی تهران) با میزان احساس امنیت آنان ، مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور ابتدا نوع دلبستگی هر یک از دانشجویان مشخص شد. نتایج نشان داد که دانشجویان را می??توان از حیث دلبستگی به دو گروه دلبسته ایمن و دلبسته ناایمن تقسیم کرد. سپس میزان احساس امنیت هر یک از این دو گروه اندازه?گیری شد. آن?گاه احساس امنیت دو گروه با استفاده از آزمون آماری تی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که بین میزان احساس امنیت دو گروه تفاوت معنی?داری وجود دارد. از این یافته می?توان نتیجه گرفت که یکی از عوامل پیش?بینی کننده احساس امنیت افراد جامعه عامل دلبستگی است. از همین روی، ضروری است که در آموزش?های معطوف خانواده?ها بر اهمیت اهتمام آنان برای شکل?دهی دلبستگی ایمن تاکید شود.