بررسی رابطه بین حاشیه‌نشینی و وقوع جرایم وارایه راهکارهای پیشگیرانه

حاشیه‌نشینی یکی از پیامدهای صنعتی شدن و رشد و توسعه شهرنشینی در کشورهای مختلف اعم از توسعه یافته یا درحال توسعه است. این پدیده، پیامدهای متعددی برای جامعه به دنبال دارد که یکی از مهم ترین آنها انحرافات اجتماعی و افزایش وقوع جرایم میباشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین حاشیهنشینی و وقوع جرایم و ارایه راهکارهای پیشگیرانه در این راستا می‌باشد. این پژوهش از بعد هدف کاربردی و از نظر گردآوری دادهها پیمایشی است.ابزار گردآوری داده‌ها مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته بوده که برای تایید اعتبار آن از روش محتوایی با بهرهمندی از نظراساتید مدیریت و حقوق و برای تعیین پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده که مقدار آن 89/0 برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از نرم‌افزار آماری spss و آزمونt تک نمونهای استفاده شد. جامعه مورد مطالعه کلیه ساکنان مناطق حاشیهای شهر اصفهان بوده که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد نمونه 235 خانوار از ساکنین انتخاب و ضمن انجام مصاحبه، پرسشنامه بین آنان توزیع گردید. یافته‌های تحقیق نشان داد که بین بیکاری، درآمد خانواده، مهاجرت، تحصیلات پدر و مادر و ارتکاب جرم رابطه معناداری وجود دارد. نتایج این تحقیق همسو با نظریات قشربندی اجتماعی و به ویژه نظریه محرومیت و همچنین نظریه فشار بوده که مدعی است افراد به دلیل مشکلات اقتصادی و کمبود درآمد تمایل زیادی به ارتکاب رفتار مجرمانه پیدا میکنند.