علل جامعه شناختی رانندگی پرخطر درمشهد

هدف مقاله بررسی میزان وعلل جامعه شناسی رفتاررانندگی پرخطردرشهر مشهد است. روش تحقیق پیمایشی بود وحجم نمونه 376پاسخگو وجامعه آماری شامل رانندگان مقصر وغیر مقصر درگیر درتصادفات درون شهری مشهد بود که باروش تصادفی سیستماتیک در محل های استقرار پلیس ونیز ادارات بیمه اتومبیل انتخاب شدند. داده ها ازطریق پرسشنامه محقق ساخته وبا الهام از پرسشنامه رانندگی پرخطر منچسترجمع آوری شد. یافته ها نشان دادکه میانگین رفتار رانندگی پرخطر رانندگان دربعد تخلفات عمدی و تخلفات غیرعمدی درمقیاس صفرتا صد به ترتیب درحد 18.3 درصد و20 درصد است و در بعد میزان تصادف مقصر0.23 تصادف درسال است. درصد برخی رفتار های پرخطر متفاوت است ورفتارهایی که به میزان متوسط تا بسیارزیاد توسط رانندگان انجام شده حایز اهمیت بیشتری است که مهمترین آنها دربعد تخلفات عمدی عبارت است از: عدم رعایت عمدی حداکثرسرعت قانونی درون شهری توسط 73 درصد رانندگان و در بعد تخلفات غیرعمدی عبارت است از: فراموشی در بستن کمربند ایمنی توسط 40.7 درصدرانندگان. همچنین، عوامل زیر به ترتیب اهمیت بیشترین میزان تاثیر را بر شاخص کلی رفتار رانندگی پرخطردارند: قانون گریزی (تاثیر مثبت)، رانندگی خصومت آمیز(مثبت)، احساس هویت ملی و دینی (منفی)، نیازهای اجتماعی(مثبت)، سابقه رانندگی(منفی)، سواد(منفی)، متوسط رانندگی درروز(منفی)، تعداد جریمه در سال گذشته (مثبت). محقق نتیجه گرفت که رانندگان متخلف باید دردوره های آموزشی اجباری وجلسات بحث گروهی شرکت کنند تا هنجارهای رانندگی را درونی کنند وباتفکر انتقادی روشهای حل مساله را بررسی وتحلیل نمایند. همچنین باید نیاز های اجتماعی با شیوه های مختلف ومناسب برآورده شود ونگرش مردم به قانون وپلیس اصلاح شود.