بررسی و ارزیابی حضورپذیری فضاهای عمومی شهری برای بانوان (مورد مطالعه: بافت تاریخی محله‌ چوب مسجد، میانی محله گلستان و جدید محله فرهنگیان شهر سمنان)

هدف و زمینه: نیاز به حضور در فضاهای عمومی برای همه شهروندان فارغ از جنسیت، سن، سطح درآمد، شغل و... امری ضروری است. حضور بانوان در فضای شهری نه‌تنها برای خود آن‌ها دارای منافع جسمی و روانی است، بلکه جامعه را نیز می‌توانند از نقش حمایتی خود بهره‌مند کنند. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی و مقایسه وضعیت حضورپذیری فضای عمومی شهری برای بانوان است. مطالعه موردی پژوهش، شهر سمنان انتخاب ‌شده است که از سه ناحیه تشکیل شده و از هریک از نواحی، یک محله مورد بررسی قرار خواهد گرفت. روش پژوهش: رویکرد به‌کار‌رفته در پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و از روش‌های آماری و رگرسیون خطی چندگانه، در طی پنج‌گام، به‌منظور ارزیابی حضور‌پذیری فضای شهری در این سه محله استفاده ‌شده است. یافته‌ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که محله فرهنگیان در ناحیه سه، بهترین وضعیت را از جهت حضور‌پذیری فضا برای بانوان دارد و محله‌های چوب مسجد و گلستان در اولویت‌های بعدی قرار می‌گیرند. نتیجه‌گیری: از میان 9 شاخص مورد بررسی، مولفه امنیت در همه محله‌ها مهم‌ترین شاخص در رابطه با حضور بانوان در فضای شهری است. بعد از این شاخص، در محله چوب مسجد، عوامل اجتماعی، آلودگی‌های محیطی، عوامل فردی، دسترسی به وسایل حمل‌ونقل و معابر و مبلمان شهری، در سلسله‌مراتب بعدی جای گرفته‌اند. در محله گلستان، شاخص دسترسی و مبلمان شهری به‌عنوان مهم‌ترین عامل پس از امنیت ذکرشده است. در محله فرهنگیان نیز بعد از مولفه امنیت، شاخص دسترسی بیش‌ترین ارتباط معنادار را با حضور‌پذیری فضای شهری برای بانوان ایجاد کرده است.

investigating and evaluating the accessibility of urban public spaces for women (case study: historical context “choub masjed neighborhood”, middle “golestan neighborhood”, and new “farhangian neighborhood” of semnan city)

purpose and background: the need to spend time in public spaces is essential for all citizens, regardless of gender, age, income level, job, etc. the presence of women in the urban space has not only physical and psychological benefits for them but also can provide society with their supporting role. the present research is aimed at evaluating and comparing the status of the accessibility of urban public spaces for women. the case study of the research is the city of semnan, which consists of three districts, and one neighborhood in each district will be investigated.method: the approach used in the research is of descriptive-analytical type, and statistical methods and multiple linear regression have been used in five steps to evaluate the accessibility of urban space in these three neighborhoods.findings: the results of the research show that the “farhangian” neighborhood in the third district has the best situation in terms of the accessibility of urban space for women. “choub masjid” and “golestan” neighborhoods are the next priorities.conclusion: among the 9 investigated indicators, the component of security in all neighborhoods is the most important indicator of the presence of women in the urban space. following this index, social factors, environmental pollution, individual factors, access to transportation means, streets, and urban furniture are placed in the next hierarchy in the “choub masjed” neighborhood. in the “golestan” neighborhood, accessibility index and urban furniture are mentioned as the most important factors behind security. in the “farhangian” neighborhood, after the security component, the access index has created the most significant relationship with the accessibility of the urban space for women.