بررسی رابطه میان احساس نا امنی اجتماعی و مسئولیت گریزی شهروندی

زمینه و هدف: حس تعهد و مسئولیت یکی از شروط لازم برای تحقق شهروندی است، همچنان که در برابر حق شهروندی، تکلیف و وظیفه ای برای شهروند وجود دارد، متاسفانه با گذری در جامعه و مشاهده رفتارهای شهروندان در انجام وظایف شهروندی با مسئله روبه رشد مسئولیت گریزی مواجه می شویم، به‌طوری که به دور زدن، زرنگ بودن و شانه خالی کردن نسبت به وظایف محوله نیز تعبیر می شود. این موضوع به‌ویژه در حوادث انسان ساز، مسائل شهری، مشارکت شهروندان، توسعه اجتماعی و مدیریت شهری از اهمیت به‌سزایی برخورداراست. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین میزان احساس ناامنی اجتماعی و مسئولیت گریزی شهروندی در بین شهروندان تهرانی در سال 1399 انجام گرفته است.روش تحقیق: پیمایش و جمع آوری داده ها با تکنیک پرسشنامه ساخت یافته و به روش نمونه گیری خوشه ای در بین شهروندان تهرانی بالای 18 انجام پذیرفته است. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران 384 برآورد گردید، البته با توجه به شرایط پاندمیک ویروس کرونا در زمان انجام تحقیق و محدودیت های موجود با 356 پرسشنامه داده ها جمع آوری و تحلیل در نرم افزار spss انجام پذیرفته است.یافته‌ها و نتیجه‌گیری: یافته‌های توصیفی نشان داد که میزان مسئولیت گریزی شهروندی در بین پاسخگویان، از حد متوسط بالاتر است. همچنین میزان احساس ناامنی اجتماعی از سطح متوسط بالاتر گزارش شد. رابطه بین میزان احساس ناامنی اجتماعی، آگاهی شهروندی و تحصیلات با میزان مسئولیت گریزی شهروندی معنا دار است. نتایج: مدل مسیر تحقیق نشان می دهد که احساس ناامنی اجتماعی (با ضریب 20%)، میزان آگاهی شهروندی(با ضریب 24 %) و تحصیلات (با ضریب  23/0%) از عوامل تاثیرگذار بر میزان مسئولیت گریزی شهروندی است.

Investigating the Relationship between Social Insecurity Feeling and Civic Responsibility Evasion

Background and Aim: Sense of commitment and responsibility is one of the necessary requirements for the realization of citizenship, as there is a duty and task visàvis citizenship rights for citizens. Unfortunately, having gone through society and observing citizens’ behavior in performing citizenship duties, we experience the growth of civic responsibility evasion, which is also interpreted as circumvention, sharpness and shrugging off the assigned tasks. This issue is of high importance particularly in manmade disasters, urban issues, citizens’ contribution, social development and urban management. In 2020, the present study has been conducted with the aim of investigating the relationship between the levels of social insecurity and civic responsibility evasion among Tehrani citizens.Method: The survey and data collection was performed using a researchermade questionnaire technique and through performing cluster sampling method among 18+ Tehrani citizens. Using Cochran’s sampling formula, the statistical sample size was estimated at 384; however, due to the pandemic conditions of the corona virus at the time of conducting the study and the existing restraints, data was collected and analyzed in SPSS via 356 questionnaires.Findings and Conclusion: Descriptive findings indicated that the level of civic responsibility evasion by citizenship among those who filled in the questionnaires is above average. Also, the level of social insecurity feeling was reported above the average level. There is significant relationship between social insecurity feeling, citizens’ awareness and education; with the degree of civic responsibility evasion. The results of the research path model shows that social insecurity feeling (with a coefficient of 20%), the level of citizenship awareness (with a coefficient of 24%) and education (with a coefficient of 0.23%) are among the factors impacting the level of responsibility evasion by citizens.