پیشگیری از وقوع جرایم ثانویه در پرتو برنامه های پلیس اجتماع محور ( مطالعه موردی شهرستان بابل)

هدف و زمینه: یکی از چالش های اصلی در بحث ورود مجرم به چرخه عدالت کیفری، تکرار جرم است. از این جهت، شناخت عوامل موثر در وقوع جرائم ثانویه و پیشگیری از آن ضروری است. یکی از نهادهای دخیل در پیشگیری از جرائم ثانویه، نهاد پلیس اجتماع محور است که در این نوشتار به مسئله پیشگیری از جرائم ثانویه در پرتو برنامه های پلیس اجتماع محور پرداخته شده است.روش تحقیق: اطلاعات مورد نیاز به صورت تلفیقی از طریق دو روش کتابخانه ای و میدانی (مصاحبه از پنجاه نفر از مجرمین ثانویه به صورت موردی در شهرستان بابل) جمع آوری گردید و در تجزیه و تحلیل داده ها از روش  تکنیک ساختار یافته و از رهیافت هدفمند استفاده شده است.یافته‌ها و نتیجه‌گیری: علت اصلی ارتکاب جرائم ثانویه به وجود وضعیت سابق برای ارتکاب اولیه جرم و عدم پذیرش آنان توسط جامعه به دلیل برچسب موجود، مقایسه قبح رفتار ارتکابی خود با مجرمین یقه سفید و از بین رفتن قبح آن، تشکیل خرده فرهنگ منحرفانه و مجرمانه و عادی شدن که باعث تقویت خودانگاره منفی و تبدیل مجرم اولیه به ثانویه می گردد که وجود پلیس اجتماع محور در نظام عدالت کیفری ایران با اجرای برنامه های خود در قالب طرح های مکنا، رعد، فاتح، نصرت و ظفر می تواند نقش موثری را در پیشگیری از بروز خود انگاره منفی از طریق حذف برچسب زنی و باز اجتماعی شدن مجرمین اولیه در جرائم کم اهمیت ایفا نماید؛ گرچه پلیس در اجرای موفقیت آمیز این طرح ها با مشکلاتی و کاستی هایی از قبیل تامین بودجه کافی و تاسیس کارگاه برای اشتغال مجرمین اولیه مواجه است.

Secondary Crimes Prevention in the Light of Communityoriented Police Programs (Case Study: Babol City)

Aim and Background: Crime repetition is among the main challenges in discussing the offender s’ entry into the cycle of criminal justice. Hence, it is essential to recognize the factors contributing to the occurrence of secondary crimes and its prevention. One of the institutions involved in the secondary crimes prevention is the communityoriented police institution. The present article has dealt with the issue of secondary crime prevention in the light of communityoriented police programs. Research Method: The required incorporated information was collected using two methods: library and field (interviewing fifty secondary offenders on a casebycase basis in the city of Babol) and the data were analyzed using a structured technique method and a purposeful approach.Findings and Conclusion: The main cause of  committing secondary crimes is the offenders’  former status i.e. committing  primary crime and being rejected and isolated by the society due to variety of reasons: being known as an offender with bad judiciary records, comparing the nastiness of their  own offence with  those of whitecollar criminals and not considering it as a nasty action, and  formation of  a deviant and criminal subculture and its being normalized that leads  to strengthening the negative selfimage and turning the primary culprit into a secondary one. To that  effect ,the existence of communityoriented police in Iran’s  criminal justice system and  implementing its schemes such as  Makna, Ra’ad, Fateh, Nosrat and Zafar may play an effective role in preventing the emergence of negative selfimage, and urging the members of society not to blame them for committing primary crime, while  resocializing primary offenders committed  minor crimes. However, in the successful implementation of these schemes the police face problems and shortcomings such as lack of sufficient funding and establishing workshops for the employment of primary offenders