بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و نزاع فردی در بین جوانان شهر ایلام

هدف مقاله حاضر، بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و نزاع و درگیری فردی در بین جوانان شهر ایلام است. جامعه آماری مورد مطالعه جوانان شهر ایلام بوده که از این جامعه نمونه ای به حجم 293 نفر برآورد شده و نمونه ها به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند. روش تحقیق از نوع پیمایشی و تکنیک جمع آوری داده ها، استفاده از پرسشنامه محقق ساخته است. نتایج حاصل از تحلیل یافته ها نشان داد که اولاً، 58 درصد جوانان شهر ایلام، میزان سرمایه اجتماعی را در سطح متوسط به بالا ارزیابی نموده اند. ثانیاً، همبستگی بین سرمایه اجتماعی جوانان و نزاع ودرگیری آنان برابر با 0.257 بوده و دال بر این است که بین سرمایه اجتماعی جوانان و نزاع و درگیری آنان یک رابطه  معنادار و معکوسی وجود دارد. همچنین، بین حمایت اجتماعی و نزاع درگیری فردی جوانان یک رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. به طوری که مدل رگرسیونی نشان داد، به میزان 4.8 درصد متغیرحمایت اجتماعی بر نزاع و درگیری موثر است. همچنین، بین مشارکت اجتماعی ونزاع فردی یک رابطه معکوس ومعناداری وجود دارد به طوری که مدل رگرسیونی نشان داد به میزان 3.9 درصد مولفه مشارکت اجتماعی بر نزاع ودرگیری فردی موثر است. با توجه به ضریب تعیین مدل رگرسیونی چند گانه، با مقدار 0.076 نشان می دهد که 7.6 درصد تغییرات متغیر نزاع و درگیری توسط سرمایه اجتماعی تبیین می شود. بنابراین، می توان اظهار داشت با افزایش سهم سرمایه اجتماعی، نزاع بین فردی کاهش چشم گیری را نشان می دهد

Reviewing the Relationship between Social Capital and Individual Quarrel among the Youth in Ilam

The present article aims at reviewing the relationship between social capital and individual quarrel among the youth in Ilam city. The statistical population of the study was the youth of Ilam city where the sample size was 293 persons and the samples were selected using multistage cluster sampling. The research is of survey type and the data collection is fulfilled using a selfmade questionnaire. The results of analyzing the findings firstly indicated that 58% of the youth in Ilam city rated social capital level at medium up to high level. Secondly, the correlation between the youth’s social capital and quarrel is 0.257, indicating that there is a significant and inverse relationship between youth’s social capital and quarrel. There is also an inverse and significant relationship between social support and youth individual quarrel. The regression model showed that variable of social support contributes to quarrel (4.8%). There is also an inverse and significant relationship between social participation and individual quarrel, with the regression model showing that the impact of the social participation constituent on individual quarrel is 3.9%. The coefficient of determination of multiple regression model with a value of 0.076 indicates that 7.6% of the variation of quarrel variable is explained by social capital. Thus, it can be argued that as the share of social capital increases, interpersonal quarrel declines dramatically.