بازنمایی امنیت در فضای شهری (مطالعه موردی انیمیشن های مهارت های زندگی برای کودکان)

کودکان با تماشای ژانر محبوبشان «انیمیشن» آموزش های مقدماتی در رابطه با نحوه تعامل با محیط پیرامون شان می آموزند. هدف این مقاله بررسی «مهارت های زندگی برای کودکان» از منظر امنیت در فضای شهری است. مقاله پیش رو با تکیه بر تحلیل کیفی و رویکرد نشانه شناختی به واکاوی و بررسی مولفه های امنیت در مجموعه  مذکور می پردازد. بدین منظور تمام قسمت های این انیمیشن  مورد مطالعه قرار گرفته  است. در مجموعه مهارت های زندگی برای کودکان دو گونه چهره متفاوت با ویژگی های متناقض از فضای شهری ارائه می شود: فضای نیمه خصوصی و فضای عمومی. فضای نیمه خصوصی با مولفه های چون شادابی و تحرک ساکنین، زیبایی و چشم نوازی فضای کالبدی، ارتباطات صمیمانه و چهره به چهره، قانون مندی و انضباط شخصی بازنمایی شده است. در حالی که بازنمایی فضای عمومی اغلب با بد‌نمایی و توام با ویژگی‌های مانند: غریبگی و بیگانگی شهروندان با یکدیگر، قانون گریزی  و هنجار شکنی، آلودگی زیست محیطی و تردد آزادانه  مردان است. چنین الگوی بازنمایی شکافی عمیق میان آنچه کودکان پیرامون شان می بینند ایجاد می کند.

Representing Security in the Urban Spaces Case Study: Living Skills Animations for Children)

Watching animation, their favorite genre, children learn the basics of manner of interaction with their surroundings. The present article aims at looking into living skills for children from the perspective of urban security, and while focusing on the qualitative analysis and semiotic approach, it analyzes and examines the security components in the animated series. For this purpose, all the episodes of this animation series have been studied. In the series called living skills for children, two distinctive types of images with conflicting features of urban space are presented: semiprivate space and public space. Semiprivate spaces are represented by components such as the lushness and mobility of residents, the beauty and softness of the physical space, intimate and facetoface communication, laworientation and personal discipline. Public space representations are often skewed and combined with features such as citizens’ alienation and strangeness, law evasion and environmental pollution, and men’s free movement. Such a representation paradigm creates a deep gap between what children see around them.