تبیین میزان امنیت در محیط های شهری با تاکید بر رویکرد طراحی امنیت محور (نمونه موردی: محله شهر ری)

امنیت در دوران معاصر از ضرورت های اساسی در زندگی فردی و اجتماعی است و از جایگاه ویژه ای در برنامه‎ریزی‎های شهری برخوردار است. آسیب پذیری احساس امنیت و نگرانی های ناشی از فضاهای شهری ناامن معلول عوامل متفاوتی است و به عنوان یکی از دغدغه های مدیریت شهری شناخته می شود. حال یکی از موثرترین و کارا ترین رویکردها در زمینه ارتقاء امنیت شهری رویکرد امنیت از طریق طراحی است که می تواند نقش به سزایی در ایمن سازی فضاهای شهری ایفا نماید. بدین منظور هدف از نگارش این مقاله تبیین میزان امنیت شهری و معرفی رویکرد امنیت از طریق طراحی است. محدوده مورد مطالعه یعنی محله شهر ری به دلیل وجود برخی از مشکلات مانند تراکم بالای جمعیتی، وجود بافت های مسئله دار و فشردگی بیش از حد دارای مشکلات زیادی در زمینه امنیت شهری می باشد، که به عنوان نمونه مورد بررسی قرار می گیرد. نوع پژوهش بر اساس ماهیت از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد که در تبیین ادبیات و پیشینه تحقیق و ارائه مدل از مطالعات کتابخانه ای و اینترنتی بهره برده شده است. همچنین به منظور ارزیابی و رتبه بندی مولفه ها از تکنیک swotfanp که در واقع تلفیقی از جدول سوات به همراه روش فرایند تحلیل شبکه ای و تئوری فازی استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نیز بکارگیری نورپردازی مناسب، ایجاد مراکز جمعی، افزایش حس تعلق و هویت از طریق بالابردن کیفیت فضاها و ساماندهی فضاهای غیر قابل دفاع به عنوان اولویت های اول تا چهارم در ارتقای امنیت در محدوده مورد مطالعه شناخته شده است.