تبیین عوامل موثر بر سرمایه اجتماعی پلیس در شهر تهران

سرمایه اجتماعی پلیس نقش مهمی در پیشبرد اهداف سازمان پلیس دارد، تلاش برای ارتقای این سرمایه یکی از مهمترین دغدغه های مسئولین نیروی انتظامی ج.ا.ایران را شکل داده است. این پژوهش با هدف تبیین عوامل موثر بر سرمایه اجتماعی پلیس شکل گرفت لذا درصدد پاسخگویی به این سوال بوده است که عوامل موثر بر سرمایه اجتماعی پلیس در شهر تهران کدامند؟ روش: روش این پژوهش، توصیفی – تبیینی و تکنیک پیمایشی و ابزار آن نیز پرسشنامه است و در تحلیل از روش تحلیل کمی کمک گرفته شد. در پیمایش اجتماعی، جامعه آماری پژوهش شامل کلیه شهروندان 18 سال به بالای ساکن شهر تهران بوده اند. برای تعیین حجم نمونه، از روش خوشه ای چند مرحله ای و از خوشه بندی ده گانه محلات شهر تهران استفاده شد و از هر خوشه یک محله و از هر محله بلوکهایی انتخاب و با روش نمونه گیری تصادفی به صورت حضوری پرسشنامه ها تکمیل گردید. با بهره گیری از روش کوکران 600 نفر انتخاب و از هر محله 60 نفر بدون توجه به حجم جمعیت هر محله انتخاب گردید. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج پیمایش اجتماعی حاکی از این بود که میزان سرمایه اجتماعی پلیس در شهر تهران، متوسط رو به بالا و با میانگین حدود 0/61 است. برای بررسی سهم تاثیر هر یک از متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته از رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شده است. بر این اساس متغیرهای(عدالت محوری پلیس، تجربه جرم، اعتماد به نظام سیاسی، احساس امنیت اجتماعی، کارایی نهادهای دولتی، کارامدی پلیس، و شناخت و آگاهی نسبت به وظایف پلیس)به روش گام به گام وارد معادله رگرسیونی شده اند. نتایج تحلیل رگرسیونی بیانگر این بوده که در گام آخر چهار متغیر کارایی نهادهای دولتی، احساس امنیت اجتماعی، پنداشت نسبت به کارایی پلیس و شناخت و آگاهی نسبت به وظایف و اقدامات پلیس به ترتیب بیشترین واریانس متغیر وابسته را تبیین کرده  و در مدل باقی مانده اند و بقیه متغیرها از معادله خارج شده اند. این متغیرها در مجموع توانسته اند 32 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین نمایند. ماتریس همبستگی های مشترک بین مولفه های سرمایه اجتماعی پلیس نیز نشان می دهد، اقتدار پلیس با سایر متغیرهای سرمایه اجتماعی رابطه معکوس دارد.