مقایسه میزان اثر بخشی روان درمانی تعهد و پذیرش(act)، آموزش مهارت های هوش معنوی (sq) و هوش هیجانی (eq) در کاهش نارضایتی زناشویی و تقلیل اضطراب و افسردگی همراه با آن در زوج های جوان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ناجا

تنش ها، تعارضات و نارضایتی های زناشویی، و اختلالات روان شناختی همراه آن ها، نه تنها امنیت و آرامش را از زوج ها و فرزندان آنان می ستاند بلکه جامعه را نیز دچار بدکارکردی می سازد. از همین روی، باید برای «مداخله موثر» در آنها اهتمام جدی ورزید.هدف این پژوهش آن بود با مقایسه میزان اثر بخشی روش های درمانی و آموزشی «مداخله سودمند» در تنش های زناشویی و «درمان» اختلالات روانی همراه آن، سودمند ترین روش را شناسایی و معرفی نماید.برای این منظور از بین زوج های جوان مراجع مراکز مشاوره نمونه ای به حجم 120 نفر (شامل 60 زوج جوان) انتخاب و سه گروه از آن ها (گروههای آزمایش) در معرض سه نوع مداخله روان شناختی (درمان اکت، آموزش eq و آموزش sq) قرار گرفتند، در حالی که گروه چهارم (گروه کنترل) در لیست انتظار قرار داده شد. میزان نارضایتی زناشویی و افسردگی و اضطراب هر چهار گروه با استفاده از سه مقیاس پایا و معتبر، پیش و پس از فرایند درمان و آموزش، اندازه گیری شد. داده های حاصل به کمک نرم افزار spss و با استفاده از آزمون های آماری محاسبه میانگین ها، کولموگروف-اسمیرنف و تحلیل واریانس یک طرفه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که اولا: هر سه روش مورد استفاده موجب کاهش نارضایتی زناشویی و علائم اضطراب و افسردگی می شوند. ثانیا: در کاهش نارضایتی زناشویی روش آلت موثرتر است. ثالثا: در کاهش علائم افسردگی آموزش مهارت های هوش معنوی تاثیر بیش تری دارد.