تجارت غیر منصفانه از طریق دامپینگ و شیوه مقابله با آن در سازمان تجارت جهانی

سازمان تجارت جهانی یک سازمان بین‌المللی است، که قوانین جهانی تجارت را تنظیم و اختلافات بین اعضا را حل و فصل می‌کند. کاهش تدریجی نرخ‌های تعرفه‌ای و رقابت در بازارهای صادرات و بازار داخلی در کنار مزایای بسیار خوب خود، ‌مشکلاتی نیز برای صنعت کشورها به همراه خواهد داشت. این خطرات، مربوط به رقابت غیرمنصفانه دامپینگ و پرداخت یارانه به محصولات صادراتی است. در راستای این رقابت‌های غیرمنصفانه، سازمان بر آن شد تا قواعدی برای مقابله با این رویه‌های غیرمنصفانه ایجاد کند، «موافقت ضددامپینگ سازمان تجارت جهانی» که یکی از موافقت‌نامه‌های کالایی وابسته به گات 1994 است، برای مقابله با رقابت غیرمنصفانه، تنظیم شده است. زمانی می‌توان پنداشت که یک محصول دامپ ‌شده است یعنی وارد جریان داد و ستد تجاری کشور دیگر به ارزشی کم‌تر از ارزش عادی محصول گردیده، که بهای صادرات محصول صادرشده از یک کشور به کشور دیگر در جریان معمولی تجارت ‌از قیمت محصول مشابه که جهت مصرف در کشور صادر‌کننده در نظر گرفته شده، ‌کم‌تر باشد. هر چند قواعد موافقت‌نامه ضددامپینگ از نقاط قوت بسیاری برخوردار است، اما در مواردی نیز دچار ضعف است. در مقاله حاضر، ضمن بیان اصول کلی این موافقت‌نامه، نقاط ضعف آن در زمینه‌های مفهوم دامپینگ، بهای صادرات، ‌مقابله با طفره فریب‌کارانه و عدم تعیین مدت تجدیدنظر در خصوص عوارض وضع‌شده ضددامپینگ، بررسی شده است.