تأثیر ساخت خانواده بر فرار دختران

پژوهش حاضر در مرحله اول به بررسی ساخت خانواده دختران فراری و نیز چگونگی عملکرد ان در سه سازه نقش های خانوادگی حل مشکل وابراز عواطف می پردازد . بدین منظور 50 نفر از دختران فراری در مجتمع قضایی ارشاد ، مراکز مداخله در بحران بهزیستی خانه ریحانه کانون اصلاح و تربیت و آموزش و پرورش منطقه یک شهر تهران انتخاب شدند در مرحله دوم جهت اعمال مداخلات درمانی ( خانواده درمانی سیستمی و روان درمانگری حمایتی ) پانزده نفر از آنان که بر اساس مقیاس سنجش خانواده مگ مستر که دارای نرم ایرانی است ، دارای ساخت خانوادگی ناکارآمد بودند ،‌ به همراه خانواده های خود در ده جلسه درمانی شرکت کردند . نتایج بر اساس آزمون های پیشرفته آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها نشان می دهد :الف- مسائلی چون عدم تفاهم و ناسازگاری بین والدین ، پرجمعیت بودن اعضای خانواده پائین بودن سطح تحصیلات والدین ، ارتباطات سرد و خصمانه توام با ترس شدید بین اعضای خانواده وجود تنبیه و فقدان تشویق در طول دوران درمان ، وابستگی به مواد مخدر و سابقه حبس در بین اعضای خانواده دختران فراری از جمله مشکلات دوران درمان آنها به شمار می رود .ب- ساخت خانواده دختران فراری ناکارآمد است .ج- دختران فراری در سازه های نقش های خانوادگی حل مشکل و ابراز عواطف عملکردی پائین ترا ازافراد بهنجار جامعه دارند.د- کاربرد خانواده درمانی سیستمی ، به همراه درمانگری حمایتی به بهبود ساخت خانواده دختران فراری و عملکرد آنان منتهی می شود .