بررسی اثر روش های غیر فعالسازی فتودینامیکی بر روی بیوفیلم های دهانی- دندانی: یک مطالعه مروری

مقدمه: بیوفیلم‌های دهانی-دندانی که توسط میکروارگانیسم‌هایی مانند استرپتوکوکوس موتانس، کاندیدا آلبیکانس و انتروکوکوس فکالیس تشکیل می‌شوند، به ایجاد مشکلات رایج دندانپزشکی مانند پوسیدگی دندان، پریودنتیت و پری-ایمپلنتیت کمک می‌کنند. این بیوفیلم‌ها با ماتریکس خارج سلولی مقاوم خود، مقاومت بالایی در برابر آنتی‌بیوتیک‌های معمول از خود نشان می‌دهند که به این علت نیاز به رویکردهای درمانی جایگزین اهمیت پیدا می‌کند. فتودینامیک تراپی از حساسگرهای نوری  (ps)  استفاده می‌کند که با طول موج‌های خاصی از نور فعال می‌شوند تا گونه‌های فعال اکسیژن (ros) تولید کنند، که به نوبه خود سلول‌های میکروبی را هدف قرار می‌دهند و ماتریکس بیوفیلم را تخریب می‌کنند. هدف از این مقاله مروری، بررسی کاربردها و مکانیسم‌های فتودینامیک تراپی(pdt) را به عنوان یک روش درمانی جدید برای عفونت‌های مرتبط با بیوفیلم در دندانپزشکی می باشد.روش: این مقاله، مروری جامع بر مطالعات آزمایشگاهی و بالینی ارائه می‌دهد که اثربخشی فتودینامیک تراپی  را علیه بیوفیلم های موثر در بیماری های دهان و دندان نشان می‌دهند.نتایج: فتودینامیک تراپی با حساسگرهای نوری مانند متیلن بلو و تولوئیدین بلو، همراه با منابع نوری مانند لیزرهای دیودی، منجر به کاهش قابل توجه در زنده‌مانی میکروبی در بیوفیلم می‌شوند. از طریق مکانسیم تولید ros، فتودینامیک تراپی یکپارچگی بیوفیلم را مختل می‌کند و پاتوژن‌های میکروبی را غیرفعال می‌کند. علاوه بر این، مطالعات نشان می‌دهند که ترکیب فتودینامیک تراپی با درمان‌های مرسوم مانند کلرهگزیدین یا آنتی‌بیوتیک‌ها در ‌دوز پایین، از طریق بهره‌برداری از اثرات هم‌افزایی، حذف بیوفیلم را افزایش می‌دهند.نتیجه گیری: پیشرفت‌های نانوتکنولوژی، از جمله حسا‌سگر‌های نوری کپسوله شده در نانوذرات در افزایش اثربخشی فتودینامیک تراپی نیز مورد بحث قرار می‌گیرند. از طریق بررسی جامع از تحقیقات فعلی، این مقاله به دنبال برجسته کردن پتانسیل فتودینامیک تراپی برای تحول در مراقبت‌های دهان و دندان با ارائه یک راه‌حل کم‌تهاجم برای بیوفیلم‌های دندانی پایدار و مقاوم است.

investigating the effect of photodynamic inactivation methods on oral-dental biofilms

introduction: oral biofilms, formed by microorganisms such as streptococcus mutans, candida albicans, and enterococcus faecalis, contribute to common dental problems like caries, periodontitis, and peri-implantitis. these biofilms, characterized by a self-produced extracellular matrix, exhibit high resistance to conventional treatments like antibiotics, necessitating alternative therapeutic strategies. this review explores how pdt employs photosensitizers (ps) activated by specific wavelengths of light to generate reactive oxygen species (ros), which subsequently target microbial cells and disrupt the biofilm matrix.  the aim of his review is to explores the applications and mechanisms of a novel therapeutic approach called photodynamic therapy (pdt) for biofilm-associated infections in dentistry.method: the review also provides a comprehensive overview of both in vitro and clinical studies demonstrating the efficacy of pdt. results: pdt with photosensitizers such as methylene blue and toluidine blue, combined with light sources such as diode lasers, results in a significant reduction in microbial viability in biofilms. through the mechanism of ros production, photodynamic therapy disrupts biofilm integrity and inactivates microbial pathogens. furthermore, studies show that combining photodynamic therapy with conventional treatments such as chlorhexidine or low-dose antibiotics enhances biofilm elimination by exploiting synergistic effects.conclusion: advances in nanotechnology, including nanoparticle-encapsulated photosensitizers, are also discussed for their potential to increase the clinical efficacy and specificity of pdt. through a comprehensive review of current research, this article seeks to highlight the potential of pdt to revolutionize oral care by providing a minimally invasive solution for persistent and resistant dental biofilms.