بررسی تاثیر استفاده از پلیمر نیمه‎ طبیعی hpmc در شفاف‎سازی پوست موش

مقدمه: امروزه شفاف سازی بر روی بافت‎ های زیادی بخصوص پوست صورت بالینی و آزمایشگاهی می‎گیرد. مواد تشکیل ‎دهنده بافت که عمدتاً پروتئین ها، لیپید‎ها، آب میان بافتی و عروق خونی است، باعث پراکندگی شدید نور شده و نفوذ نور به اعماق بافت را محدود می‎کنند. این محدودیت باعث عدم دستیابی به اطلاعات ساختاری و تشکیل دهنده بافت توسط نور و کاهش در وضوح تصویربرداری نوری می‎شود. در این مطالعه با استفاده از شفاف ‎سازهای مبتنی بر پلیمر نیمه ‎طبیعی hpmc  و سوربیتول و با بکارگیری روغن نارگیل، توئین 20 (که به اختصار csc1 و csc2 نامیده شدند)، پارامتر‎های اپتیکی نمونه بافت پوست توسط روش طیف نشر بازتابی (drs) مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: برای بدست ‎آوردن طیف های بازتابی و عبوری بافت از روش طیف سنجی نشر بازتابی (drs) استفاده شده است. سپس با استفاده از مقادیر بدست آمده و جایگذاری در رابطه کرامرز -کرونیگ می‎توان ضریب شکست را قبل و بعد از اعمال شفاف ساز بدست آورد. همچنین پارامتر‎های اپتیکی دیگر نظیر ضریب جذب، ضریب تضعیف کل و ضریب انتشار از طیف های بازتابی و عبوری محاسبه شده است.یافته‌ها: تاثیر استفاده از دو محلول پیشنهادی روی تغییرات ضریب شکست، ضریب جذب و ضریب انتشار محلول های شفاف‎ساز در فرایند شفاف‎سازی پوست موش بررسی شد.نتیجه‌گیری: می‎توان گفت که پلیمر نیمه ‎طبیعی hpmc در حفظ ساختار محلول شفاف‎ساز نقش موثری داشته است. از این رو می‎توان نتیجه گرفت که محلول csc2 شفاف سازی را بهتر انجام داده و در‎نهایت نور بیشتر به بافت نفوذ خواهد کرد.

investigating the effect of using semi-natural hpmc polymer in clarifying mouse skin

introduction: the skin is considered the first barrier against the penetration of laser light into the body, which causes limitations in imaging or treatment with laser light. the constituents of the skin, which are mainly proteins, lipids, interstitial water, and blood vessels, cause severe light scattering and limit the penetration of light into the deep tissues. this limitation causes the lack of access to structural information and tissue constituents by light and a decrease in the resolution of optical imaging. in this study, using semi-natural hpmc polymer, sorbitol, coconut oil and tween 20 (called csc1 and csc2 for short), the optical parameters of the skin tissue sample were determined by the diffuse reflection spectrum (drs) method.research method: drs was used to obtain the reflection and transmission spectra of the tissue. then, by using the obtained values and placing them in the kramers-kronig relationship, the refractive index can be obtained before and after applying optical clearing agent. also, other optical parameters such as absorption coefficient, total attenuation coefficient and diffusion coefficient have been calculated from reflection and transmission spectra.findings: the effect of using optical clearing agent (csc1, csc2) on variation of optical properties of sample (refractive index, absorption coefficient, and diffusion coefficient) are measured. conclusion: the results show that the semi-natural hpmc polymer, which played a role in maintaining the structure of the solution, was effective. therefore, it can be concluded that the csc2 could better clear the sample, and it improves the optical depth.