تعیین دوز غیر سمی داخل چشمی پروپرانولول با استفاده از الکترورتینوگرافی در چشم خرگوش

پروپرانولول از داروهای مسدود کننده غیر انتخابی گیرنده‌های بتاآدرنرژیک است. با توجه به نقش گیرنده‌های آدرنرژیک در عروق‌زایی، این دارو بعنوان مسدود کننده این گیرنده‌ها مورد توجه قرار گرفته است. نقش این دارو در کاهش عوارض عروقی شبکیه در مصرف سیستمیک، خوراکی و حتی موضعی تایید شده و طی این تحقیق اقدام به تزریق داخل زجاجیه این دارو شده تا با تعیین دوز بی خطر داخل چشمی پروپرانولول، بتوان در در ضایعات عروقی شبکیه استفاده کرد. در این بررسی از 28 خرگوش همسن و همجنس که به چهار گروه 7تایی تقسیم شده بودند استفاده شد. در سه گروه اقدام به تزریق داخل زجاجیه سه دوز متفاوت از پروپرانولول به ترتیب 15، 30 و 60 میکروگرم در چشم راست شد. یک گروه نیز بعنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد و مقدار 60 میکرولیتر سرم نرمال سالین در چشم راست دریافت نمود. بررسی اثرات ناشی از این تزریقات با معاینات کامل چشم و الکترورتینوگرافی به مدت 4 هفته انجام گردید. نتایج حاصل از معاینات شبکیه حاکی از سلامت این بافت بود و هیج مورد غیر طبیعی مشاهده نگردید. نتایج الکترورتینوگرافی حاکی از کاهش دامنه موج b بخصوص در گروه سوم (دریافت کننده 60 میکروگرم پروپرانولول) بود که در بررسی‌های آماری در مقایسه با سایر گروه‌ها معنی‌دار بود (036/0p=). در نتیجه طی این بررسی مشخص گردید دوز 60 میکروگرم پروپرانولول داخل چشمی اثرات سمی را بدنبال دارد و تا دوز حداکثر 30 میکروگرم بصورت پروپرانولول داخل زجاجیه‌ای بی‌خطر می‌باشد.