بررسی فراوانی ژن های مقاومت آنتی‌بیوتیکی سالمونلا انتریتیدیس جدا شده از دام و انسان و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها

باکتری سالمونلا یکی از اعضای خانواده انتروباکتریاسه است. عفونت حاصل از این باکتری در انسان به صورت گاستروانتریت، تب روده ای (تیفویید یا پاراتیفویید) و سپتی سمی بروز می کند. اینتگرون های کلاس i معمول ترین اینتگرون های یافت شده در بین سروتیپ های مختلف سالمونلا انتریکا می باشند که باعث ایجاد مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی و بروز مشکلاتی در درمان عفونت حاصل از این باکتری در انسان و حیوانات می‌گردند. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی اینتگرون های کلاس i سالمونلا انتریتیدیس جدا شده از انسان و دام و تعیین الگوی حساسیت با مقاومت آنتی بیوتیکی آنها می باشد. در این مطالعه، نمونه های 11 نمونه سالمونلا انتریتیدیس انسانی جدا شده از کودکان 5-1 سال بیمارستان کودکان تهران و 13 نمونه سالمونلا انتریتیدیس دامی جدا شده از گوساله های 6 ماه تا 1 سال گاوداریهای غرب تهران که از کلکسیون میکروبی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات-دانشکده دامپزشکی اخذ شد، استفاده گردید. جهت تعیین فراوانی اینتگرون های کلاس i آزمونmultiplex-pcr انجام گردید. آزمون تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن انجام شد. نتایج نشان داد که از مجموع 11 سویه سالمونلا انتریتیدیس انسانی، اینتگرون های کلاس i جدا سازی نگردید و از 13 سویه سالمونلا انتریتیدیس دامی 2 سویه (3/15%) دارای اینتگرون‌های کلاس i بودند. همچنین 3/36% از سویه های سالمونلا انتریتیدیس انسانی و 8/30% از سویه‌های دامی مقاومت چندگانه آنتی‌بیوتیکی از خود نشان دادند. نتیجه گیری اینکه در سویه های دارای مقاومت چندگانه فاقد اینتگرون های کلاس i ، ژن‌های مقاومت می‌توانند بر روی پلاسمیدها، ترانسپوزون‌ها و یا کلاس های دیگر اینتگرون ها مستقر شوند.