بررسی حضور عوامل قارچی در بخش‌های مختلف مراکز جوجه‌کشی واقع در استان مازندران

جوجه‌کشی‌های مدرن امروزه نقش مهمی در گسترش صنعت طیور ایفا می‌کنند. ورود تعداد زیاد تخم‌های واحدهای مختلف به جوجه‌کشی‌ها استعداد آلودگی این مراکز به انواع میکروارگانیسم‌ها به ویژه عوامل قارچی و باکتریایی را افزایش می‌دهد. تشخیص آلودگی‌های میکروبی و به دنبال آن مقابله با این دست از آلودگی‌ها می‌تواند منجر به کاهش بروز بیماری در جوجه‌های یکروزه و جلوگیری از ضرر اقتصادی شود. این مطالعه با هدف بررسی میزان و نوع آلودگی قارچی قسمت‌های مختلف واحد های جوجه‌کشی استان مازندران انجام گردید. نمونه برداری با روش پلیت گذاری و با استفاده از محیط سابورو دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل انجام شد. پلیت ها در دمای?c 30 به مدت 14-7 روز قرارگرفتند و سپس نوع و تعداد کلنی قارچ‌ها مشخص و ثبت گردید. قارچ‌های جدا شده در این مطالعه شامل 7 جنس: آسپرژیلوس (8/87%)، موکور (3/4%)، پنی سیلیوم (5/3%)، رایزوپوس (6/1%)، فوزاریوم (4/1%)، آلترناریا (7/0%) و کلادوسپوریوم (7/0%) بودند . آسپرژیلوس شایعترین جنس قارچی و آسپرژیلوس فلاووس با تعداد 15361 کلنی (4/71 %) شایعترین گونه قارچی جدا شده از سیستم‌های جوجه‌کشی بود. در مجموع سالن هچر و ستر آلوده‌ترین بخش‌های جوجه‌کشی بودند. با توجه به آلودگی زیاد مراکز جوجه‌کشی به انواع قارچ‌ها به ویژه گونه‌های آسپرژیلوس تلاش برای تشخیص این آلودگی‌ها و حذف یا پیشگیری از آنها امری ضروری به نظر می‌رسد.