اثر سمیت حاد و مزمن نانو ذرات مس بر بازماندگی و آسیب‌های بافتی هپاتوپانکراس و آبشش در میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)

شناخت اثرات سمی نانومواد بر آبزیان در قالب علم نانو سم شناسی آبزیان دارایاهمیت است. این مطالعه به منظور بررسی اثر سمیت حاد و مزمن نانو ذرات مسبر بازماندگی و آسیب های بافتی هپاتوپانکراس و آبشش در پست لارو مرحله 16انجام شد. آزمایش سمشناسی حاد (litopenaeus vannamei) میگوی سفید غربیطی 96 ساعت انجام و تلفات میگو پس از ،oecd طبق استاندارد شماره 203100 میلی گرم در لیتر ،32 ،10 ،3/2 ،1 ،0/32 ،0/ رویارویی با غلظتهای 1نانوذرات مسِ با اندازه 40 نانومتر، هر 24 ساعت یکبار ثبت شد و داده ها با نرمافزار پروبیت آنالیز شدند. به دلیل عدم وجود نظم خاص در دادههای سمیت حادو در واقع سمیت غیر وابسته به غلظت این ماده در این گونه، امکان محاسبهمیسر نگردید. در آزمون سمیت مزمن میگوها به (lc غلظت کشنده میانی ( 500 و 1 میلی گرم در لیتر قرار داده /5 ،0/ مدت 21 روز در معرض غلظتهای 1شدند. بافتشناسی آبشش عوارض زیادی از جمله نکروز شدید، کوتاه شدنطول تیغههای آبششی ثانویه، افزایش شدید سلولهای هموسیت و کاهشسلولهای پیلار را نسبت به گروه شاهد نشان داد. در بافت هپاتوپانکراسعوارضی مثل آکرومگالی (بزرگ شدن) هسته سلولها، نکروز برخی از سلولها،همچنین کاهش تعداد سلولهای عملکردی و تخریب دیواره توبولها نسبت بهگروه شاهد مشاهده گردید. در جمع بندی، قرار گرفتن در معرض نانوذرات مسموجب آسیب بافت های هپاتوپانکراس و آبشش در میگوی سفید غربی شده ودر نهایت عوارض ایجاد شده می تواند باعث مرگ و میر در میگو شود.واژگان کلید : ی نانو سم شناسی، نانوذراتمس، آسیب بافتی، میگوی سفید