بررسی اثر اسید فولیک در فیبروز کبد کلستاتیک القا شده توسط مدل انسداد مجرای صفراوی در رت

کولستاز بیماری کبدی است که در صورت عدم درمان و پیشگیری مناسب موجب فیبروز و سیروز کبدی و در نهایت مرگ می‌شود. به دنبال انسداد مجرای صفراوی (bdl)، اسیدهای صفراوی در کبد تجمع می یابند. تجمع این مواد سمی و رخدادهای متوالی نظیر استرس اکسیداتیو و پاسخ التهابی موجب مرگ سلولی و فیبروز می‌گردد. کبد اندام اصلی ذخیره و متابولیسم فولات است و کمبود فولات رخداد معمول در بسیاری از بیماری‌های کبدی می‌باشد. مطالعه حاضر اثر حفاظتی اسید فولیک در فیبروز کبدی تجربی را مورد بررسی قرار داده است. 81 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در 9 گروه؛ کنترل سالم، کنترل جراحی، تیمار اسید فولیک، کنترل bdl وbdl +اسید فولیک تقسیم شدند. گروه‌های تیمار، اسید فولیک خوراکی را در دوزهای1، 5 و10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به مدت 28 روز دریافت کردند. شدت آسیب کبدی با اندازه گیری نشانگرهای بیوشیمیایی نظیر فعالیت ast، alt، alp، غلظت بیلی روبین و آلبومین در نمونه سرم و فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز در بافت کبد تعیین شد. برای بررسی ساختارهای هیستوپاتولوژیک کولستاز (هایپرپلازی مجاری صفراوی، فیبروز، نکروز و نفوذ سلول‌های التهابی) از رنگ‌آمیزی تری کروم ماسون استفاده شد. در گروه‌های bdl تیمار شده با اسید فولیک، فیبروز کبدی به طور معنی‌داری بهبود پیدا کرد و تغییرات بیوشیمیایی ایجاد شده به دنبالbdl در نمونه‌های سرم و کبد تعدیل شد. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که اسید فولیک دارای اثر حفاظت کبدی است و با کاهش استرس اکسیداتیو و واکنش التهابی از تغییرات فیبروتیک بافت کبد کولستاتیک پیشگیری می کند.