تاثیر مصرف دراز مدت سیلدنافیل سیترات بر روی شاخص های سرمی آسیب قلبی در موش صحرایی

امروزه افزایش بیماری های قلبی و به دنبال آن ایجاد ناتوانی جنسی، منجر به افزایش مصرف داروهای افزایش دهنده قوای جنسی شده است. در نارسایی های قلبی به علت کاهش خونرسانی به عروق جسم غاری، نعوظ کامل اتفاق نمی-افتد که این امر می تواند منجر به نارضایتی جنسی گردد. یکی از مهمترین داروهایی که برای درمان این بیماری مصرف می شود، سیلدنافیل سیترات به عنوان مهار کننده انتخابی برای cgmp نوع 5 است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات جانبی مصرف دراز مدت این دارو بر روی شاخص های سرمی آسیب قلبی در موش صحرایی بود. بدین منظور تعداد 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار انتخاب و به دو گروه شاهد و تیمار تقسیم شدند. سپس به گروه تیمار داروی سیلدنافیل سیترات با دوز mg/kg 100 به صورت خوارکی به مدت 30 روز متوالی و به گروه شاهد فقط آب مقطر تجویز شد. در پایان، مقادیر سرمی تروپونین i قلبی، کراتین کیناز mb، لاکتات دهیدروژناز و آسپارتات آمینوترانسفراز مورد سنجش قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که سیلدنافیل سیترات دارای اثر محافظتی بر آنزیم‌های قلبی است که می تواند ناشی از آزاد سازی نیتریک اکساید (no) باشد.