بررسی میزان آلودگی سرمی به ویروس بلوتانگ در گوسفندان شهرستان خوی با استفاده از روش الایزای رقابتی

بیماری زبان آبی یکی از بیماری‌های ویروسی نشخوارکنندگان، جزو خانواده ریوویریده و جنس اوربی‌ویروس می‌باشد که توسط پشه‌های خانواده کولیکوییدس انتقال می‌یابد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان آلودگی سرمی به ویروس بلوتانگ در گوسفندان خوی بود. این مطالعه بر روی 200 نمونه خون اخذ شده به طور تصادفی از 19 گله گوسفند و 7 روستا در شهرستان خوی انجام گرفت. از این تعداد 160 راس ماده و 40 راس نر در گروه‌های سنی مختلف بودند. سرم‌ها با استفاده از روش الایزای رقابتی برای بررسی آنتی‌بادی‌های سرمی ویروس بلوتانگ مورد مطالعه قرار گرفتند و نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از تعداد 200 نمونه اخذ شده، تعداد 134 سرم (67%) مثبت و 66 نمونه (33%) منفی بودند. میزان آلودگی سرمی در میش‌ها بیشتر از گوسفندان نر بود (به ترتیب 37/69% و 50/57% ) ولی از نظر تجزیه و تحلیل آماری، اختلاف بین دو جنس نر و ماده معنی‌دار نبود(05/0 < p). از نظر گروه‌های سنی مختلف، گروه 4-3 سال بالاترین میزان آلودگی را دارا بودند که بر اساس آنالیز آماری، بین ردههای سنی مختلف از نظر ابتلا به آلودگی سرمی ویروس زبان آبی اختلاف معنیداری وجود دارد(05/0p < ). نتایج نشان داد که آنتی‌بادی بر علیه ویروس بلوتانگ در گوسفندان شهرستان خوی وجود دارد و ویروس در منطقه در حال چرخش می‌باشد و بایستی اقدامات لازم در خصوص کنترل و پیشگیری بیماری انجام گیرد.