بررسی و مقایسه میزان اسیدهای آمینه موجود در پوست سگ های مبتلا به درماتوفیتوزیس نسبت به سگ های سالم

لایه شاخی پوست شامل سلول‌های کراتینوسیت می باشد که اولین سد دفاعی در برابر ورود میکروارگانیسم‌های پاتوژن است. شناسایی ترکیبات موجود در لایه شاخی می تواند اطلاعات زیادی در مورد مقاومت و عدم مقاومت در برابر عفونت‌های سطحی بدهد. لایه شاخی میزان اسید امینه بالایی دارد که می تواند به عنوان منبع نیتروژنی برای رشد و کلونیزاسیون درماتوفیت‌ها استفاده شوند. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه میزان اسیدهای آمینه موجود در سگ های مبتلا به درماتوفیتوزیس نسبت به سگ های سالم می باشد. 30 قلاده سگ مبتلا به درماتوفیتوزیس به عنوان گروه تیمار و 30 قلاده سگ سالم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. پس از تایید ابتلا به درماتوفیتوزیس در سگ های مبتلا، از ناحیه سالم نزدیک ناحیه مبتلا، نمونه خراشیده پوستی به روش (scraping test) جمع آوری شده واز گروه کنترل نیز نمونه تهیه گردید و روش (hplc) انجام گرفت. در این بررسی تفاوت معنی‌داری بین میزان آسپارتیک اسید، سرین و آسپارژین در دو گروه مبتلا و شاهد بدست آمد. در مورد سایر اسیدهای آمینه تفاوت معنی‌داری ملاحظه نشد. به نظر می‌رسد آسپارتیک اسید نقش ممانعتی در رشد و کلونیزاسیون درماتوفیت‌ها دارد ومیزان آن در پوست سگ های بیمار کمتر از سگ های سالم می‌باشد. سرین و آسپارژین در گروه بیمار بیشتر و نقش تحریکی در رشد و کلونیزاسیون درماتوفیت ها دارند گمان می رود با استفاده از خواص ممانعتی آسپارتیک اسید بتوان داروهای ضد قارچی موثرتر برای موارد مزمن این بیماری ساخت.