مطالعه اثر محافظتی ملاتونین در پیشگیری از آسیب‌های تراتوژونیک داروی لاموتریژین در مخچه نوزادان موش سوری

هدف از این مطالعه، بررسی اثر محافظتی ملاتونین در پیشگیری از آسیب‌های تراتوژونیک داروی لاموتریژین در مخچه نوزادان موش سوری بود. موش‌های ماده سوری بعد از جفت‌گیری و مشاهده پلاک واژنی به طور تصادفی در 5 گروه شاهد، تیمار و تیمار توام قرار گرفته، لاموتریژین و ملاتونین در روزهای 11 و 10، 9 از آبستنی به طور گاواژ تجویز شدند. نمونه‌ها با رنگ‌آمیزی عمومی h&e و اختصاصی تانل tunnel صورت پذیرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌های بدست آمده از نتایج از روش آماری anova و توکی صورت گرفت. در نتایج حاصل از مطالعات میکروسکوپی، شاهد تغییرات بافتی از جمله عدم تکمیل پرزهای مخچه، عدم تشکیل کامل 3 لایه قشر مخچه، حضور ضایعات نکروزی و پرخونی و حتی وقوع آپوپتوز در گروه‌های تحت مداخله‌ای با لاموتریژین بودند. براساس نتایج به دست آمده، داروی ملاتونین به عنوان آنتی اکسیدان درمقابل رادیکالهای آزاد ایجاد شده در اثر تجویز لاموتریژین اثر محافظتی دارد. وضعیت تراکم تعداد سلول‌های پورکنژ گروه‌های مداخله ای در مقایسه با گروه کنترل، شاهد تراکم کم و بروز آپوپتوز بود. این در حالی است که اثر توام ملاتونین در گروه‌های مداخله ای اثر محافظتی بر بروز آپوپتوز نداشت. بطور کلی تجویز لاموتریژین، باعث کاهش پارامترهای رشد جنینی و همچنین باعث کاهش پارامترهای کمی بافت مخچه می شود. تجویز ملاتونین از شروع دوره آبستنی به میزان قابل توجهی، بر پارامترهای رشد جنینی اثر دارد ولی نقش حفاظتی معنی داری در بافت مخچه ندارد.