مطالعه هیستوپاتولوژیک و ایمونوهیستوشیمیایی الگوهای رایج تومورهای فولیکولی مو و اپیدرمال در سگ و گربه

هدف از این مطالعه، شناسایی الگوهای رایج تومورهای اپیدرمال و فولیکولی مو در حیوانات خانگی (سگ و گربه) می‌باشد.. در مطالعات مروری که در رابطه با این تحقیق انجام گردید، پیشینه علمی و عملی شایان توجهی در داخل کشور یافت نشد. از مجموع 50 نمونه ضایعات پوستی جمع‌آوری شده، 15 نمونه توموری پوست (7 نمونه اپیدرمال و 8 نمونه تومور فولیکول مو) به دست آمده و مورد بررسی‌های هیستوپاتولوژیک و ایمونوهیستوشیمیایی قرار گرفتند. نمونه‌های توموری مربوط به فولیکول مو شامل آکانتومای کراتینه اینفاندیبولار (ika)، تریکولمومای فرم بالبی یا پیازی (tlb)، تریکوبلاستومای فرم ترابکولار (tbt)، تریکوبلاستومای فرم ریبون یا نواری (tbr)، تریکوبلاستومای فرم گرانولار سل (tbg)، تریکوبلاستومای فرم مدوسویید (tbm)، تریکواپیتلیوما (te) و تریکواپیتلیومای بدخیم (mte) و نمونه‌های مربوط به تومورهای اپیدرمال شامل بازال سل کارسینوما و لنفوسارکومای جلدی بودند. علاوه بر این، ضایعاتی غیر توموری و شبه توموری همچون هماتوم، آبسه‌های سازمان یافته و غیره نیز تشخیص داده شد. تومورهای فولیکولی به روش استاندارد تهیه مقاطع آسیب‌شناسی (h&e) بررسی شدند، اما بدخیمی‌های مربوط به تومورهای اپیدرمال تحت مطالعات ایمونوهیستوشیمیایی قرار گرفتند. بر اساس نتایج رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمیایی به دست آمده از مطالعه حاضر- صرفنظر از نوع حیوان مبتلا - میزان بیان مارکر p53 در نمونه‌های بازال سل کارسینوما در 1 مورد (1+) و در 3 مورد (2+) و همچنین در همه نمونه‌های لنفوسارکومای جلدی (2+) ارزیابی گردید. همچنین میزان بیان مارکر ck8 در نمونه‌های بازال سل کارسینوما در 3 مورد (1+) و در 1 مورد (3+) بود. میزان بیان مارکر ki67 در نمونه‌های لنفوسارکومای جلدی در 2 مورد (1+) و در 1 مورد (2+) و بالاخره میزان بیان مارکر cd99 در تمامی نمونه‌های لنفوسارکومای جلدی (2+) ارزیابی گردید. نتیجه حاصل از این مطالعه آن است که مارکرهای p53 و ck8 در مورد بازال سل کارسینوما و p53 و ki67 و cd99 در مورد لنفوسارکومای جلدی نیز در سگ و گربه، یک الگوی تشخیصی سودمند خواهند بود که با توجه به پیشینه تحقیق، استفاده از این مارکرها تاکنون گزارش نشده است.