ارزیابی اثرات ترمیمی داروی دگزامتازون و تاکرولیموس در بهبود ضایعات عصبی محیطی در موش سوری

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ترمیمی داروی دگزامتازون و تاکرولیموس در بهبود ضایعات عصبی محیطی در موش سوری بود. 25 سر موش بالغ نر تهیه شد. موش ها به 5 گروه شم (بدون مداخله درمانی)، کنترل (تزریق آب مقطر به صورت روزانه تا روز 28 بعد از جراحی)، آزمایش یک (2 میلی گرم بر کیلوگرم)، آزمایش دو (5 میلی گرم بر کیلوگرم تاکرولیموس) آزمایش سه (2 میلی گرم بر کیلوگرم دگزامتازون و 5 میلی گرم بر کیلوگرم تاکرولیموس) تقسیم شدند قبل از جراحی موش ها از نظرحرکتی ارزیابی شدند و نحوه راه رفتن با قرار دادن پا بر روی رنگ و راه رفتن بر روی کاغذ سفید مورد ارزیابی قرار گرفتند. استفاده از دگزامتازون و تاکرولیموس به صورت قابل توجهی باعث کاهش میزان لکوسیت شد. کمترین میزان دژنرسانس آکسون مربوط به گروه های تاکرولیموس، دگزامتازون و تاکرولیموس+دگزامتازون بود که اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند وهمگی سبب کاهش معنی دار دژنرسانس آکسون شدند. کمترین میزان sfi مربوط به گروه دگزامتازون و گروه تاکرولیموس و دگزامتازون بود. در روز 14، کمترین میزان sfi به مربوط به گروه تاکرولیموس و دگزامتازون بود. کمترین میزان sfi در روز 21، مربوط به گروه 4 و سپس گروه دگزامتازون و تاکرولیموس بود که اختلاف قابل توجهی با یکدیگر نداشتند. کمترین میزان sfi در روز 28 نیز مربوط به گروه شم، 4 و دگزامتازون و تاکرولیموس بود. به صورت کلی نتایج این مطالعه نشان داد استفاده از ترکیب دارویی مورد استفاده سبب بهبود ضایعات عصب محیطی شد.

evaluation of the restorative effects of dexamethasone and tacrolimus in improving peripheral nerve lesions in mice

abstract: the purpose of this study was to investigate the regenerative effects of dexamethasone and tacrolimus in improving peripheral nerve lesions in mice. 25 adult male mice were prepared. the rats were divided into 5 groups: sham (without therapeutic intervention), control (injection of distilled water daily until the 28th day after surgery), experiment one (2 mg/kg), experiment two (5 mg/kg tacrolimus), experiment three (2 mg/kg dexamethasone and 5 mg/kg tacrolimus) were divided before the surgery. the rats were evaluated in terms of movement, and the way of walking was evaluated by placing the foot on the paint and walking on the white paper. the use of dexamethasone and tacrolimus significantly decreased the amount of leukocytes. the lowest rate of axonal degeneration was related to the tacrolimus, dexamethasone and tacrolimus + dexamethasone groups, which did not have a significant difference with each other and all caused a significant decrease in axonal degeneration. the lowest sfi was related to dexamethasone group and tacrolimus and dexamethasone group. on the 14th day, the lowest amount of sfi was related to tacrolimus and dexamethasone group. the lowest amount of sfi on day 21 was related to group 4, followed by dexamethasone and tacrolimus groups, which did not differ significantly from each other. the lowest amount of sfi on day 28 was related to sham, 4, dexamethasone and tacrolimus groups. in general, the results of this study showed that the use of the used medicinal combination led to the improvement of peripheral nerve lesions.