بررسی آسیب شناسی آبشش ماهی بیاح ( Liza Abu) تحت تاثیر آلودگی آب خور موسی

آلودگی دریا یکی از نگرانی‌های اصلی کشورهای حاشیه خلیج فارس است که روزانه مقادیر زیادی از آلاینده‌هایی نظیر مواد نفتی وفلزات سنگین را دریافت می‌دارد. در این مطالعه تغییرات هیستوپاتولوژی آبشش جهت ارزیابی تاثیر آلودگی آب خور موسی بر سلامتی ماهی بیاح liza abu مورد استفاده قرار گرفت. در این راستا از پنج ایستگاه در خور موسی شامل :1) پتروشیمی، 2) جعفری، 3) اسکله نفتی مجیدیه، 4) غزاله و 5) زنگی نمونه‌برداری از ماهی بیاح انجام شد. آبشش‌های 50عدد ماهی بیاح به آرامی برداشته و پس از ثبوت در محلول بوین و طی مراحل معمول تهیه مقاطع بافتی، قالبگیری و برش داده شدند. مقاطع بافتی 5 میکرومتری پس از رنگ آمیزی با هماتوکسیلین/ ایوزین، با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی گردید. تغییرات پاتولوژیکی مشاهده شده عبارت بودند از: هیپرتروفی و هیپرپلازی سلول‌های اپیتلیالی، ادم تیغه‌ای، چسبندگی تیغه‌ها، افزایش تراکم سلول‌های موکوسی و کلراید و آنوریسم تیغه‌ای. بررسی شاخص تغییرات هیستوژاتولوژی در آبشش ماهی بیاح در هر ایستگاه نشان داد میزان این شاخص در بافت آبشش در ایستگاه پتروشیمی به طور معنی‌داری از سایر ایستگاه‌ها بیشتر است (p < 0.05)، که احتمالاً به دلیل آلودگی زیاد این خور به پسماندهای صنایع پتروشیمی و کارخانه کلرآلکالی مجاور آن می‌باشد. کمترین مقدار این شاخص نیز در خور زنگی مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بررسی تغییرات آسیب‌شناسی، ابزار مناسبی جهت ارزیابی اثر آلاینده‌های محیطی خورموسی بر آبزیان این خور می‌باشند