تاثیر قرار گرفتن در معرض pm2/5بر بافت مخ نوزاد موش صحرایی

در مطالعه حاضر، اثر قرار گرفتن بافت مخ نوزاد موش‌های صحرایی در معرض  pm2/5بررسی شد. 24 موش صحرایی ماده نژاد ویستار پس از جفت گیری و بارداری، به سه گروه شاهد(control)، مواجهه1( exposure1) و مواجهه 2 (exposure2) تقسیم شدند. گروه شاهد از هوای پاک با شرایط استاندارد استفاده کردند و دو گروه دیگر به ترتیب به مدت 40 روز در معرض آلاینده های گازی و آلاینده های گازی به اضافه pm2/5قرار گرفتند. سپس بافت مخ برداشته شد. تجزیه و تحلیل بیان ژن برای ژن s100 با استفاده از real-time pcr و همچنین سنجش ms-hrm برای این ژن در گروه های شاهد ، مواجهه 1 و مواجهه 2 انجام شد. مقدار مالون دی آلدئید درگیر در فرآیند استرس اکسیداتیو (os) برای همه گروه‌ها ارزیابی شد. نتایج بیانگر بیان معنی‌دار ژن s100 در گروه‌های مواجهه 1 و مواجهه 2 نسبت به گروه شاهد بود. در بررسی متیلاسیون ژن s100 تنها گروه مواجهه 1 تغییرات آماری معنی‌داری در مقایسه با گروه شاهد نشان داد. بر اساس تجزیه و تحلیل آنزیم­های درگیر در استرس اکسیداتیو (os)، سطح مالون دی آلدئید در گروه مواجهه 2 نسبت به گروه شاهد افزایش یافت. این یافته‌ها ممکن است به ارائه بینشی در شناسایی اهداف درمانی برای کاهش اختلالات مغزی انسان ناشی از قرار گرفتن در معرض pm2/5 یا سایر آلاینده‌های هوا کمک کند.