ارزیابی اثرات داروی سلکوکسیب بر یاخته‌های تومور لنفوم موش(el4)

لنفوم یکی از شایع‌ترین تومورها در اکثر گونه‌های موش می‌باشد. از طرفی خصوصیات بیولوژیک، هیستوپاتولوژیک و اپیدمیولوژیک لنفوم موش تشابه زیادی با سرطان‌های لنفوم در انسان دارد. از این رو تومورهای لنفوم موش می‌توانند مدل مناسبی برای مطالعه بیولوژیک سرطان‌های انسانی باشند. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات آپوپتوتیک و سایتوتوکسیک سلکوکسیب بر روی یاخته‌های توموری لنفوم موش(el4) با استفاده از آزمون‌های annexin/pi و mtt می‌باشد. نتایج آزمون mtt، مهار وابسته به دوز و زمان یاخته‌های el4 توسط سلکوکسیب و مهار 50 درصدی بقای یاخته‌ها را در غلظت 20 میکرومولار سلکوکسیب، نشان داد. به علاوه درصد یاخته‌های دچار آپوپتوز پس از تماس 48 ساعته یاخته‌ها با غلظت ic50 (مهار 50 درصدی بقای یاخته‌ها ) سلکوکسیب (20 میکرومولار) افزایش یافت. براساس نتایج بدست آمده به نظر می‌رسد، سلکوکسیب می‌تواند به عنوان یک درمان کمکی مناسب، همراه با سایر ترکیبات مورد استفاده در درمان سرطان لنفوم موش، استفاده گردد.

Evaluation of the effects of celecoxib on mouse lymphoma cells (EL4)

Lymphoma is one of the most common tumors in most species of the mouse. On the other hand, biologic, histopathologic and epidemiological characteristics of mouse lymphoma are similar to lymphoma in humans. Hence, tumor lymphoma in mice can be a suitable model for the biological study of human cancers. The objective of the present study was to evaluate the apoptotic and cytotoxic effects of celecoxib on mouse lymphoma tumor cells (EL4) using Annexin/PI and MTT  assays. The results of MTT showed a dose and timedependent inhibition of EL4 cells by celecoxib and 50% inhibition of cell survival at 20 μm of celecoxib. In addition, the percentage of cells with apoptosis increased after 48 hours exposure to IC50 concentration (50% survival of the exposed cells) of celecoxib. Based on the obtained results, it seems that celecoxib can be used as an adjunct therapy along with other compounds used to treat lymphoma in mice and probably in human medicine.